Çingene /roman tarihçesi
Dünyanın her tarafında dağılmış ve göçebe bir topluluktur. Avrupa'nın çeşit yerlerinde İran ve Belucistan gibi Asya memleketlerinde , Mısır Kuzey Afrika ve Amerika'da yaşayan, fiziki görünümleri, mizaçları ,yaşam tarzları ve dilleri ile diğer milletlerden ayrılan gezici bir topluluktur . Türkiye'de çingene adıyla bilinen bu topluluk
“O zamanlar Kuzeyli beyazlar genellikle birkaç Zenciyi aralarında görmekten pek rahatsız olmuyorlardı; çünkü sayımız az olduğundan bizi kendilerine ciddi bir tehdit olarak görmüyorlardı. Okuldaki beyaz çocuklar da bizimle öyle pek uğraşmazlardı. Ancak şu var ki, onların dilinde bizim adımız "karaoğlan", "arap", "zenco" falandı. Bunları o kadar çok söylerlerdi ki bize karşı, biz bile artık bunlar sanki bizim asıl adımızmış gibi davranmaya başlamıştık. Üstelik beyaz çocuklar bize bu isimleri aşağılama kastıyla da takmazlardı; dilleri öyle alışmıştı bir kere.”
Sayfa 111Kitabı okuyor
ağrır taş yarılır mağara
dize gelir Karaoğlan
halep düşer bir yana
olur bağ
dudak yarar bir şiir
dilimize düşer ah
| İbrahim KILIÇ
Sayfa 37 - İbrahim KILIÇ -HARKitabı okudu
Gözyaşları insanın dışa vuramadığı başka kimselere anlatamadığı acıların sessiz çığlığıydı.
Korktuğumuz şeyle savaşmak güçtü.
Sayfa 334Kitabı okudu
Mustafa Kemal, yakası kürklü, gri bir pardösü giymişti. Başı açıktı. Havada, korkak bir yağmur, gizli gizli geziniyordu. Karaoğlan Meydanındaki eski İttihat ve Terakki Kulübü'ne gitmeden, eğilip yanındakilere:
"— ... hayat, dedi mücadeleden ibarettir. Bundan dolayı hayatta, yalnız iki şey vardır: Galip olmak...
Sustu. Sarışın kurt gülümsemesiyle tamamladı:
"— ... ve mağlup olmamak."