Miss Wellington, Machbeth'i okuduğumuz derste "Cadılar herşeyin yolunda gittiği normal zamanlarda ortaya çıkmazlar," demişti. Acı üstüne acı, kan üstüne kan, kayna kazanım kayna, yan ateşim yan.
Sayfa 23
Travma
Travma tamamen sözcük öncesidir. Shakespeare bu dilsiz dehşeti, Machbeth'de kralın ölü bedeni bulunduktan sonra şöyle ifade eder: "Korku! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz, seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur!"
Cehennemin korkunç zebani alaylarında bile
Machbeth'ten daha lanetlisi bulunamaz.
Dostoyevski ve diğer varoluşçu atalarımız, özgürlüğün dayanılmaz bir yük olduğuna dair yazarken ne edebi bir mübalağa sanatı yapıyorlardı ne de aşırı votka içmenin etkilerini yansıtıyorlardı.
Varoluşçu psikoterapinin yaşamın bu trajik veçhelerini vurgulaması karamsarlıktan gelmez. Tam tersine, tarih boyunca Aristoteles ve diğerlerinin bize hatırlattığı gibi, sahici trajediyle yüzleşmek psişik anlamda son derece katartik bir deneyimdir. Trajedi, insan vakarı ve ihtişamıyla kopmaz bir bağa sahiptir ve Oedipus, Orestes, Hamlet ve Machbeth'in dramlarında gösterildiği gibi kişinin en görkemli içgörü anlarında ona eşlik eden şeydir.
