"Aşk, bir bedende iki kişi."
“Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi
Şapkandan bir kumru havalansın
Bana öyle büyük ki bu kalp,
Gelsin yüreğime yuvalansın”
Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
- Ben geldim annem.
- Hasretine dayanamadım ve sana geldim.
- Seni çok özledim biliyor musun?
- Senden ayrı olmak kor gibi yakıyor yüreğimi. Gözyaşlarım
serinletmiyor beni anne.
- Ne olur rüyalarıma gelsen olmaz mı?
- Bana bir sarılsan, öpüp koklasan, dertlerime derman olsan.
- Akşamları yatarken seni arıyor gözlerim. Seni göreceğim
umuduyla
Bu gün birini özledim. Öyle basit bir özlem değildi ama. Yana yakıla özledim. Şöyle hasreti çöktü bağrımın tam orta yerine, nefes aldırtmadı. Kalbim sıkıştı. Bıçak oyar gibi hem de. Ama o nasıl özlem bir anlata bilsem...Gözıerimde yaş belirmedi mesela. İç geçirdim bir kaç defa. "Seni özledim", diye seslendim kendime doğru. Evet...Ben eski beni çok özledim bu gün. Hayalleri olan, iştahla yemek yiyen, umuduna tutunan 'ben'i çok özledim. Bir yerlerden çıkıp gelse, dese ki; "Buradayım!" Beni bana geri verseler keşke. Tek bir parça halinde olan, neşesi bol, çocuksu halleriyle hayatın toz pembe olduğuna inanan 'Ben'i...
Ben bu gün kendimi çok özledim ama:((
...
Bugün Pazar
Ve ben seni çok özledim..
Dışarı çıkmak istiyor canım
Tek başına haytalık etmek
Islanmak Pazar sabahında yağmurda
Boş caddelerde dolaşmak
Vitrinlerine bakmak mağazaların