Düşününüz, elmasım, son muharebede vazîfe icabı asker gemiye binerken en arkaya kaldımdı. Son 5 tabur karadan düşman iskeleyi topa tuttu. İskele başındaki bütün gemiler uzaklaştı. Bunlarla beraber bütün kurtulmak ümitleri de tebaüd etti. Artık bizim için deniz ve düşman arasında dövüşmek kalıyordu. Hep ölecektik.
Denize atılıp, boğulmaktan ise, düşmanla dövüşe dövüşe ölmeyi tercih ediyordum. Kararımı verdim. Fakat bir lâhzada verdiğim bu karardan sonra, asıl elîm dakikalar geldi. O top tüfek gürültüsü arasında sizi görüyor gibi oldum. Gözlerim doldu. Gayr-ı ihtiyârî acaba burada öldüğümü duyunca hiç olmazsa bir kerecik olsun görüşemediğimize esef etmeyecek mi dedim…
Sayfa 448
Vazife
"Ey Türk Gençliği! Birinci görevin, Türk bağımsızlığını, Türk Cumhuriyeti'ni, sonsuza dek korumak ve savunmaktır! Varlığının ve bağımsızlığının biricik temeli budur."
Sayfa 668Kitabı okudu
Kalyopi'nin Sergüzeşti
Tanzimat döneminin ilk yarısının en önemli sanatçılarından Ahmet Mithat Efendi'nin Henüz On Yedi Yaşında adlı romanı, tamamıyla yazıldığı dönemin ve yazarının zihniyetini yansıtan bir eser.
Döneminde "Yazı makinesi" olarak anılan Ahmet Mithat, popülist tavırla yazdığı eserleriyle Osmanlı okurunun gönlünü çeler. Edebiyat tarihçilerine göre Türk edebiyatına okuma saatini getirir.
Yazarın dönemin popüler konularını kaleme aldığı eserlerinde, olayın akışını kesip araya girerek okuyucuya seslenmesi, ve okudukları eserle ilgili bilgiler vermesi meşhurdur.
Halk hikayesi anlatı tekniğini romana adapte etmesi, romanlarını teknik açıdan modernlikten uzaklaştırır.
Namıdiğer "Hacce'il Evvel" yani İlk öğretmen olarak kabul edilen Ahmet Mithat, dönemin toplumcu zihniyetini kendine vazife edinmiş, okuru bilgilendirme, bilinçlendirme yoluna gitmiştir.
Henüz On Yedi Yaşında adlı romanı da yukarıda bahsettiğim zihniyetin bir ürünüdür.
Yazar başkişi olarak kendini seçmiş, Kalyopi'nin trajik hikayesini okura kıssadan hisse adabıyla aynı zamanda Binbir gece masalları anlatı tekniğini esneterek bir bir anlatmıştır.
Kalyopi ekseninde dönemin İstanbul'unun demografik yapısını, insan ilişkileri ile birlikte gözler önüne serer.
Ahmet Efendi ile Kalyopi birbirlerinin yaralarını sarar, birbirlerine yoldaş olur. Birinin vicdanı diğerinin kaderini tayin eder.
Henüz 17 Yaşında 
Ahmet Mithat Efendi
Samih Rifat'ın ruhunda aşk her zaman hâkim her zaman galeyan hâlinde idi. Vatanına âşıktı, vazifesine âşıktı ve otuz sene evvel toprağa gömülmüş babasına âşıktı.
Son aşkı ise bu vatanı kurtaran Gazi'ye ve onun dehasına, büyüklüğüne idi. Bu son aşkını bağladığı büyük insanın dil inkılabına, yaralı bir asker gibi sedye ile gitti; dinç bir nefer gibi dimdik vazife gördü ve orada öldü.
Son aşkına doyamamıştı.
Sayfa 49 - Türk Dil Kurumu YayınlarıKitabı okudu
Ehl-i iman için ölüm, vazife-i hayat külfetinden bir terhistir; hem dünya meydanındaki imtihanda, talim ve talimat olan ubudiyetten bir paydostur; hem öteki âleme gitmiş yüzde doksandokuz ahbab ve akrabasına kavuşmak için bir vesiledir...
Sayfa 16 - Envâr NeşriyatKitabı okudu
Çoğu insan o durumda üstüme vazife degil deyip yoluna devam ederdi ama zulmü görünce mani olmak herkesin üzerine vazifedir .
