Ve Güz Geldi Ömür Hanım
Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak ağzı...
Sonra, Avrupa'dan gelen işçilerimiz gelir gelmez sapanın kulpuna mı yapışıyorlar. Ya fabrikaya giriyorlar, ya köye dönmemek için, öğrendikleri zanaatı sürdürmeye, eğreti işlerde ekmek parasını çıkarmaya çalışıyorlar. Açıkçası kentin tüketicileri arasına karışıyorlar. Kentler böylece köylerin zararına gelişip giderken besin sorunları da
Sayfa 66Kitabı okudu
Savaşırken tanır aslan, arslanı,
Selamette olsun Obamız bizim.
Toprak kutsal sayar dökülen kanı,
Nur içinde yatsın Atamız bizi.
Tarihte bellidir, Oğuz'un eli,
At üstünde gezdi tıpkı samyeli,
Göktürk, Selçuklu ve Osmanlı gibi,
Gök rehberdir, yer yatağımız bizim.
Rüzgâr kılıç olmuş esip, kesiyor, Güneş doğumadan poyraz esiyor, Ay'a selam versem yıldız küsüyor, Üç kıtada cenk; otağımız bizim.
Müslümanı, Türk'ü zâlim mimledi, Orta Doğu inim inim inledi, Feryadını Dünya Âlem dinledi, Sorar hesabını, Rabbimiz bizim.
Bu Dünyayı boş ver sarıl Celâl'e, Lâf söyletme Ay Yıldızlı Hilal'e, Sözün anlaşılır olsun Meâl'e Çin Seddini aşan, Mete'miz bizim.
Aman bu kuyruklu yıldız da kızlardan cilveli çıktı :))
"Aman, nesini anlayayım? Kuyruklu yıldız Güneş'in yâriymiş de bilmem kaç senede bir onu görmeye gidermiş! Yanına yaklaştıkça alev alırmış. Yok, saçlarını tarar döker de kırım kırım kırıtır, salım salım salınırmış. Bu lakırtıları kim çıkardı? Kuyruklu daha buraya gelmeden, onu âdeta başı açık bilmem neye benzettiler. Ben bilirim. Bunları yumurtlayan hep o badi badi Emeti Hanım'dır. Herkesin arkasından namusuna söz söyler."
Sayfa 61 - Karbon Kitaplar 1. Basım 2019Kitabı okudu
Yücelişin perdelerini açıyor!
Ah kim kıyıyor Itrî'ye ki kırk iki beste kalıyor bin besteden. "O şafak vaktinin cihangiri," tekbirini yükseltiyor kurbanlar kesilirken. Bir avuç topraktan öyle devasa bir ağaç fışkırıyor ki, üç yüz yıldır yağıyor serinliği. Bayramlar bu ahenkle bayram oluyor, bu ahenk coşturuyor süngüleri. Bu ahenkle dile geliyor sevinci ve acısı bir milletin: "Allâhu ekber, Allâhu ekber-Lâ ilahe illalah. Valla- hu ekber. Allahu ekber velillahilhamd." Dolaşıyor Itrî segâh dörtlüyü. Yücelişin perdelerini açıyor. Sonra sevgilisine selam gönderiyor yüce Allah'ın. Teravihin her ben- dinde yeniden yoğuruyor ruhları. Bir ağızdan söylendikçe salat-ı ümmiyye cemaate çocuksu bir neşe yayılıyor. Otuz üç rekat namazı aynı dirilikte kıldıracak rüzgar camilerden kopup Medine'ye varıyor: "Allâhümme salli alâ sey- yidinâ Muhammedin Nebiyi Ümmiyi ve âlâ, Alihi ve Sah- bihi ve Sellim."
Sayfa 117Kitabı okudu
