Yücelişin perdelerini açıyor!
Ah kim kıyıyor Itrî'ye ki kırk iki beste kalıyor bin besteden. "O şafak vaktinin cihangiri," tekbirini yükseltiyor kurbanlar kesilirken. Bir avuç topraktan öyle devasa bir ağaç fışkırıyor ki, üç yüz yıldır yağıyor serinliği. Bayramlar bu ahenkle bayram oluyor, bu ahenk coşturuyor süngüleri. Bu ahenkle dile geliyor sevinci ve acısı bir milletin: "Allâhu ekber, Allâhu ekber-Lâ ilahe illalah. Valla- hu ekber. Allahu ekber velillahilhamd." Dolaşıyor Itrî segâh dörtlüyü. Yücelişin perdelerini açıyor. Sonra sevgilisine selam gönderiyor yüce Allah'ın. Teravihin her ben- dinde yeniden yoğuruyor ruhları. Bir ağızdan söylendikçe salat-ı ümmiyye cemaate çocuksu bir neşe yayılıyor. Otuz üç rekat namazı aynı dirilikte kıldıracak rüzgar camilerden kopup Medine'ye varıyor: "Allâhümme salli alâ sey- yidinâ Muhammedin Nebiyi Ümmiyi ve âlâ, Alihi ve Sah- bihi ve Sellim."
Sayfa 117Kitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.