''Ben babanızdan ne gördüm, ne duyduysam öyle bir insanım,'' derdi o tartışmalardan söz açılınca.'' Bunun neresi siyaset kızım? Rahmetli severdi Atatürk'ü de İnönü'yü de... Toz kondurmazdı. Şimdi bir cemaat tarikat işleri çıkmış. Adamın arkasından konuşan konuşana... Din düşmanlığından giriyor, gavurluğundan çıkıyorlar.''
Sayfa 10Kitabı okudu
Sustuklarımız çoğaltıyor belki bizi. Sustuklarımız eziyor bizi aynı zamanda. Yassılaşıp genişliyoruz. Başka şeyleri de görmeyi de ancak o zaman becerebiliyoruz sanki. Dilimizden gözümüze, kulağımıza, damağımıza, derimize, hatta gerimize uzanan bir çizgi üzerinde büyüyor ruhumuz.
Sayfa 15Kitabı okudu
Nirvana ve Brahma... Siz ne büyük kavramlarsınız; kavramları karartan, yok yere düzey tartışmaları çıkaran düşünce yoksulları karşısında...
"Ben insanların inekler gibi mutlu olmasını istemiyorum. Birilerinin ağzından çıkan her şeye, ya da kara kaplıda böyle yazıyor denildi diye, inanılmaz..."
Alper Akçam
Binlerce yıl
Neden sorusuna kafa patlattı göçebe felsefe
Yunan’dan İslam’a , Doğu’dan Batı Rönesansı’na
Nöbet devir tesliminde…
Yerleşikliğin yozlaşması,
Nasıl ile yetinir oldu.
Tüketim , ezip geçme , yarışma
Merkezlerden kurgulanmış , taklit ve tapınma iştahında kayboldu.
Bilinenler çoğaldıkça , bilinmeyenler de erişilmez gibi oldu.
Gerçeklik ; değişim ve yenileşmede gizliydi oysa
Ve çağların da felsefenin de ötesinde
Bir mucize gibi seven tenlerin ürpertisinde....
YOKLUĞUN…
yokluğun / yağmurunu boşaltmış bir bulut resmi
yokluğun / ışığında/ üşüdüğüm uzak bir yıldız.
bir ömür içtiğim / kaya dibindeki kurumuş pınar
gölgesinde kuş sesleri dinlediğim / ağaca vurulmuş balta
yokluğun / sapsarı bir yaprak / dalında/ kupkuru / rüzgârı sen
yokluğun / boş bir sayfa / kalemsiz...
kadasını aldığım/ dinle / yalanlar acıtıyor canımı
sabahtan akşama yağan yalanlar / yoksul ocaklarını kapatan karlar
bombalanmış şehirler
aç bırakılmış / oyuncakları hoyratça çekilip alınmış ellerinden / çocuklar…
ama en çok sensizlik koyuyor bana
tek ve değişmez gerçeğisin hayatımın
yokluğun / sonsuza kadar sürecek bir iç savaş içimde
yokluğun isyandır yaşamaya / prangalar içinde / sessiz sedasız…
29 Aralık 2016, Alper AKÇAM