Sitare
...
Ben Ne yağmurlar gördüm Sitare
Ben Kaç Kere iliklerime Kadar Islandım
...
Ve kim bilir Kaç zamandan beridir Kalbimi öğütlüyorum,
Durup durup ıssız yerlerde
Güçlü Ol Ey Kalbim Güçlü Ol
Daha Çok işimiz var diyorum
Dilaver Cebeci
dilâver cebeci'nin: "bir yıkılsın önümdeki sûr hele" dediği yerdeyim.
Dokuzlama “Seni boşuna mı seviyorum sanıyorsun?”
Seni boşuna mı seviyorum sanıyorsun? Biz, ''Kâlûbelâ''da beraber değil miydik? Ben o günü hatırlayamıyorum. Sen de hatırlayamazsın. Ama, mutlaka yanyana idik. Tanrı buyruğuna beraber baş eğmedik mi? Evet demedik mi? Çünkü sensiz eksik oluyorum. Yarım oluyorum. Biz, birbirimize ''Kâlû belâ''da
Sitare
Nereden çıktın karşıma böyle Sitare
Efsaneler dökülüyor gülüşlerinde
Kirpiklerin yüreğime batıyor
Telaşlı bir kalabalığın ortasında
Ayaküstü konuşuyoruz
Nedimin nigehban nergisleri gibi
Üstümüzde bütün nazarlar
Çok utanıyorum Sitare
Dün oturup hesap ettim
Sen doğduğun zaman
Ben bir askeri mektepte talebeymişim
Sen bilmezsin Sitare
Burada gündüzler çekip durduğumuz bir mercan tespih
Geceler içinde uyuduğumuz birer siyah buluttu
Her akşam dokuzda yat borusu çalardı
Yat borusu baştan aşağı hüzün çalardı
Bir derin uykuya atardım kendimi
Siyah benli bir kız düşlerime kaçardı
Ben de onu alır anamın düşlerine kaçardım.
Dilaver Cebeci

Ben ne yağmurlar gördüm Sitâre,
Ben kaç kez iliklerime kadar ıslandım...
Dilaver Cebeci