Bu çok güzel gerçekten :)
Bir çırpıda soru olmuyoruz:sorunun parçasıyız.Soruya gelince;ne kendi olarak ne de bizim için açığa çıkar o, ama bizi canlandırır ve tüketir,bizi, yani sorgulanan sorgulayıcıları..
"Bizler,onca sorunlu olan bizler,oyunun kendisine ait olanlarız ve dünya uzam-zamansal'dır."
Ama insan, insan toplumundan ayrı bir birey olarak kalamıyor.
Payımıza bir başka"yazgı"düşmüş gibi görünmüyor.
Hiç bir tamamlanmışlık nihai olarak kesin değildir.
Sanki bütün olabilirliklerini tüketmişim gibi batışına doğru ilerliyor, ama batış çöküş değildir.
Varlık gizemin ne ilk ne de son sözcüğüdür.
Bizzat kendisi insan ve dünya münasebeti içinde,bu münasebetin varlığı ve haline-gelişi içinde saklanır.