# Cennet
İnsan ihmal edilmemeliydi. Özüydü o hayatın. Onunla anlamlıydı ancak evren, onun için var kılınmıştı.
# Cennet
O zamanlar şimdiki gibi birbirine uzak, bigane, ilgisiz, duygusuz, duyarsız, kör, sağır, cahil değildi insanlar.
# Cennet
Var olandan ve çok bulunandan herkes verir. Azdan ve candan ise sadece gerçekten inanmış bulunanlar verir oysa!
# Cennet
Zorluklarıyla kolaylıkları, güzellikleriyle çirkinlikleri, zahmeti ve rahmeti, nimeti ve külfeti, uyanıklığı ve gafleti, yokluk, darlık veya varlığı, her şeyi iç içeydi zamanın.
# Cennet
Giyilecek elbise denildiğinde, örtülmesi gereken yerleri örtecek ve ibadet edecek kadar bir şey, bir çul gelirdi akla sadece.