İnsanları eşit kılan dün.
Pişmanlık bütün duyguların ön sözüydü. Oysa son söz olduğu sanılırdı.
Az ya da çok kederlensen hemen temizliğe koyulur,etrafı pırıl pırıl yapardın....
..Bedenini yorarak zihnini dinlendirirdin.
Ben gibi =)
En endişeli,üzüntülü zamanlarında bile iştahın azalmazdı.
İnsan sustukça hâl dili açığa çıkıyordu.
Temiz doğanların temiz öleceğine inanacak kadar saftın.
Ne aradığını bilmiyordun ama bulsan tanırdın.
Varlığı fark edilebilenlerin yokluğu anlaşılabilirdi.
Tepkilerini birden değil anlara yayarak gösteren insanlardandın sen.
İnsan tek başına kaybederdi. Birlikte kaybedildiği düşünülen her şey yanılgıydı.