Şimdi sen gideceksin
Şimdi ben kalacağım
Her defasında yeniden kaybeder gibi
Ya bir tramvay durağında
Uzaklaşan adımlarına bakacağım.
‘Şükran KURDAKUL’
döndüm durdum sabaha kadar
dünyanın ateşini alnımda duyarım
bir hürriyet kavgası kaybolmaktan ağır
bir yalnızlık yenilgiden fena
bir düşüş ki yakın bildiğin ne varsa cümlesinden
tek gülümser dal bile kalmaz
tutunacak sana. ( şükran kurdakul)
Bu sevgi ormanında
Ağaçlar gözlerimin içine güldüler
Soluğumda yeşiller çiçeklendi.
Bunca yıl özümsediğim güzel şeyler
Kirlenmiş suları arıttı denizlerimde
Garipliğimin gökyüzüne yeni maviler geldi.
Ve acıdan çatlayan damarlarıma inat
Yeni soluk yatakları yarattı yüreğimde Sevecenliğin yarattığı hayat.
Şükran KURDAKUL