Paul Nizan'ın o çok yerinde cümlesi aklıma geliyor: "Varlığıyla dünyayı suçlamayan hiçbir büyük yapıt yoktur." Che Guevara'nın ölümüyle büsbütün altı çizilen yaşamı dünyaya, insanların çoğunluğuna azınlığın yük hayvanı damgasını vuran ve çoğu ülkeyi bir azınlığın çıkan uğruna köleliğe ve yoksulluğa mahkum eden bizim dünyamıza yönelik bir suçlamadır; o aynı za manda da koşulları değiştirmek için hiçbir şey yapmayan bencilleri, korkakları ve bu koşulları kabullenlenenleri de suçlamaktadır. Çünkü onun ölümü bugün ve tüm gelecek için bir suçlamadır.
İnsanı edebiyata savaşlardan daha iyi hiçbir şey hazırlayamaz.
Bir şeyler yapmaya karar vermeyi, bu aşağılık çağda devrimin somut bir biçimde yakınlaşmasını beklerken, genç seçkinlere özgü yaşamımızda öylesine canımız sıkılıyor ki, Narodnikler gibi, Ecinniler gibi biz de hükümete karşı niçin bir komplo hazırlamıyoruz bir türlü anlamıyorum. Bununla birlikte, senin kişisel yetkinliğine bakarak, senin gizli düşlerinin, proletaryanın politik iktidarı somut olarak ele geçirmeyi başarmasından daha yararlı olacağı kanısındayım.
Casusluğun geleneksel alçaklıkları, tümüyle, casusları yöneten geçici çıkarlara ve onları kiralayan emperyalistlerin aşağılık amaçlarına bağlıdır.
disiplinin savaş için koyduğu ast-üst ilişkisi ve bağımlılık, barış döneminde köle ruhu ilişkisine dönüşür. Bir kışla, aşağı yukarı, bir efendiler ve uşaklar topluluğudur
Kışlaların, hapishanelerin geceler boyu ürettiği kötü düşlerin kuyusuna düşmenizi önlemeyen birkaç saatlik gece yarısı izniyle yaşanamaz ki.
Devrim, teknik olacaktır. Zor olan, aynı zamanda hem devrime yararlı, hem de bizim için tersine çevrilmez olaylar oluşturacak eylemleri türetmektir
Marx, kendileri istemeseler de, insanlara kendi özlerinin bilincini vermek gerektiğini söyler
Kimse tehlikeli bulmuyordu onları. Şimdi’yi yıkmaktan çok, son derece olağan görünen bir Gelecek’i tanımlamaya çalışıyorlardı.
Sayfa 52