Müfide Ferit
"Dünyada bir Türk kaldıkça senin ismin mukaddes tanınacak,dünya durdukça senin gazi kalen,Türklüğün ebedi bir timsali olacaktır."
Yetmiş gündür kuşatma altında olan Antep'imizin içindeki 16.000 Müslüman gıda maddesinden mahrum kalarak köpek eti bile yedikleri,Antep Merkez Heyetinin şifreli beyannamesinden alınmıştır.Şubat 1921 başlarında,Antep'in savunması sırasında kadın ve çocuklara ot kökü,ağaç kabukları yedirilmiş,bu nedenlerle Antep cephanesizlik ve açlıktan teslim olmak zorunda kalmıştı.
Özdemir Bey 24/25 Aralık 1920 gecesi kolordu ve tümen komutanlarına yazdığı mesajda feryat etmektedir:
İâşesizlik yüzünden aç ve bî-ilaç bağıran binlerce ahâlinin feryadı beni intihara sevk edecek dereceye ilgâ eylemiştir.
Nizip istikametinden şehre yaklaşan Norman kuvvetlerini karşılamak üzere yola çıkan mücahitlere Şehreküstü semtinden Yirik Fatma da katılmıştır:
Gelmesini istemeyenler olmuşsa da o, "Benim kanım,sizinkinden daha mı şirindir?Kadanızı alayım!.." diyerek akıncılarla birlikte yola çıkmıştır.
Gaziantep savunması üzerine doktora yapan bir akademisyenin ifadesiyle,"Bugün Gaziantep denince akla Fransız işgali,Fransızlara karşı yapılan şanlı müdafa gelmektedir,İngilizlerin yaklaşık on bir aylık işgalleri,baskı ve zulümleri hatırlanmamaktadır.Bu da şüphesiz 'İngiliz siyasetinin eseridir."
Düşmanın patlamış top mermiyle iğtinâm edilen cephanesinden azami bir surette istifâde edilerek binlerce Ayintâb yavrusu imalethane ittihâz edilen büyük bir mağarada hem tahsil görüyorlar ve hem de İmalât-ı Harbiye'de çalıştırılıyordı.
İngiliz kuvvetlerindeki Hintli Müslüman askerler,ağlayan Kilisli Türklerin yanından geçerken selam vererek üzgün bir hâlde ağır ağır ilerliyorlardı.
Antep savunması, On Yıllık Harp denilen, 1912-1922 döneminin parlak bir örneğidir. Düşman işgali, işgalciye ve yerli işbirlikçilere mukavemet, gayri nizami ve düzenli kuvvetlerin etkin şekilde kullanılması ve bunların hepsinin gerisinde şehir halkının merkez ve çevresi ile destansı fedakarlığı öne çıkmaktadır.
Sayfa 298Kitabı okudu
Antep ve çevresini işgal ederken Fransızlar, Ermenilere kendi üniformasını giydirerek, Ermeni Lejyonu teşkil ettirmişti...
Toynbee sonraki acı hadiselerde seyirci kalan, Fransa'nın sorumluluğunun, ermenilerden daha fazla olduğunu ifade etmiştir.
Sayfa 104Kitabı okudu