Sadece hikayenin sonunda değil, kitabın her sayfasında oluk oluk gözyaşları akıtan bir roman gibi hayatım var. sanırım kaderimi "Kemalettin Tuğcu" yazmış ondandır melodramatik yaşantım.
90 lar sonu...Ankara
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir gün Veyselkarani'de haşlama yeme ihtimalini sevdim.
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
özlemeye başladım herkesi...
Ve bu hasret öyle uzun
İlkokulda ilk kitap okumaya cin Ali ve serisi ile başlamıştık..
Daha sonra Muzaffer İzgü ve Kemalettin Tuğcu'ya geçmiştik.
Ortaokulda ise Türkçe öğretmenimiz bunların artık çocuk kitapları olduğunu ve Ömer Seyfettin ve Orhan Veli Kanık türü yazarlara geçmemizi öğütlemişti.
Lise de ise artık herkes kendi potansiyeline göre daha ileri kitaplar okuyabiliyordu..
Bana göre de sıralamaya göre tam doğru bir yönlendirme idi bunlar...
Üniversitede ise artık kurgusal hikayeleri içeren kitaplar ilgimi çekmeyip, boyutlar arası kitapları okumaya başlamıştım..
Felsefe kitapları da fazla ilgimi çekmiyor du aslında, çünkü herkes kendi potansiyeline göre konuya ilişkin bir kurgu oluşturuyor ve bunun felsefesini içeren bilgiler verirken, aslında yazarın kendi potansiyeline sıkışıp kaldığımı, oralardan çıkmam gerektiğini düşünüyordum..
Bu tıpkı bir kum tanesinin içinde herkesin kendi doğrularını ve felsefesini üretmesi gibi bir şey ve hiçbiri birbirini tutmuyor...
Oysa yeryüzünde o kum tanelerinden 100 milyonlarca var..
En iyisi o kum tanelerinin içinden çıkıp, hakikate bakmak...
SANA DUVAR ÖRDÜYSEM TUĞLASINI SEN VERDİN.
KEMALETTİN TUĞCU
YARGI DİZİSİ
Kemalettin Tuğcu gibiyim bu aralar. Bir hikayesi vardı. Şahane bir giriş, onu takip eden pragmatik bir gelişmesi. Ama sonu yok. O isterdi okuyucum dilediği gibi bitirsin hikayesinin sonunu. Ben isterdim yazarım bitirsin sonumu.
Şahin Akan
Ben Senin Beni Sevebilme Ihtimalini Sevdim
Soğuk ve şehirlerarası
Otobüslerde vazgeçtim
Çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda
Otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün Veyselkarani'de haşlama yeme ihtimalini sevdim
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
Özlemeye başladım herkesi
Ve bu hasret öyle uzun sürdü
"Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim"-Yılmaz Erdoğan
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk
Olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün veyselkarani'de haşlama yeme
İhtimalini sevdim
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
Özlemeye başladım herkesi
Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki,