İbn Sînâ, felsefenin ilkelerinin vahiyde bulunduğunu açık bir şekilde formüle eden filozoftu.
Sayfa 35Kitabı okudu
İbn Rüşd ise felsefeyi, hakikati araştırmanın ideal yöntemi olarak tanımlarken, hakikat dediği ilmî muhtevanın dinin hakikatinden ayrı bir şey olduğuna inanmıyordu.
Sayfa 36Kitabı okudu
Kur’ân’ı anlamak, ‘kalb’in iki temel etkinliği olan iman etme ve akletmenin birbirini besleyen iki dinamo gibi interaktif olmasını şart koşar.
Akletmek, eğer önyargılar, tutkular ve bilinçli karşı tavırlar aklı perdeleyecek düzeyde değilse, kendi başına Tanrı fikrine ulaştırıcı bir etkinliktir.
Sayfa 41Kitabı okudu
Felsefe tarihi boyunca nelerin biriktiğini en iyi filozoflar anlar.
Sayfa 37Kitabı okudu
Felsefe yapma faaliyeti konusunda tecrübî birikimi yüksek ortamlarda dinin evrensel hakikatlerinin böyle olmayan ortamlara nisbetle daha derinden kavranacağı hususu, Fârâbî’nin günümüz bakımından da önem arz eden bir gözlemidir.
Sayfa 38Kitabı okudu
Oryantasyon, meşrıkî bir yönelişi, zihnî alışkanlık ve uyumu ve nihayet istikamet fikrini işaret eden bir kavramdır.
Sayfa 40Kitabı okudu
Her şeyden önce hareket halindeki bir kültürde felsefî faaliyete daima ihtiyaç duyulur.
Sayfa 36Kitabı okudu
Kur’an hakikat perspektifinden bakarak âlemdeki insanın bu tasavvuru derinleştirecek ilmî ve fikrî araştırmalara yönelmesini istemektedir.
Sayfa 23Kitabı okudu
Felsefî tecrübe sahibi olmak demek aynı zamanda aklın bakışını yönlendiren felsefî perspektiflerin de bilincinde olmak demektir.
Bir metnin anlam ülkesini keşke çıkan yolcunun hangi felsefî haritalara müracaat ettiğini bilmesi yine onun felsefî tecrübesiyle mümkündür.
Sayfa 39Kitabı okudu
Bazı araştırmacıların “Altın Çağ” tesmiye ettikleri İslâm’ın Klasik Çağı’nın, hiçbir surette “Karanlık Çağ” tasvirlerine tekabül etmediği apaçık bir gerçektir.
Sayfa 29Kitabı okudu