İnsanın ölümü doyunca gerçekleşir.
Doyduktan tekrar acıkıncaya dek olan aralık araf,
Açlık ise yaşamdır.
Ve insanın en gerçek tarafıdır doygunluk.
En aldatıcı tarafıdır açlık.
Yeniden doğumudur araf.
Bu yüzden arafta kalınmaz, araftan doğulur.
Muhteşem bir eser okudum.Cennet ve cehennem arasında sıkışıp kalmış olan ruhların bulunduğu yerdir Araf. Cehennemdeki vahşilik bu kitapta yok denecek kadar azdı. Günahkâr ve inanan ruhların işledikleri günaha göre bedel ödemeleri ve bu bedellerin betimlenerek anlatımı çok muazzamdı.Okuyun okutturun efendim:)