Kendime Etkinlik
Es-Selâmu Aleyküm.
Zaman ne de çabuk geçiyor, ömür sessiz sedasız bitiyor. Geçen yılki Ramazan etkinliği daha dün gibi gelirken ve üç aylardan Recep, Şabana doğru son sürat koşarken... vaktin ağzını açıp içine anlam basacak bir şeyler yapmalı.
Bu farkındalıkla davranışçı bağımlılıklarla ilgili tez araştırmaları yapar ve manevi rehberlik okumalarına hız vermişken, okumak yetmez pratik de lazım diye düşündüm. Sağolsun bir dostum en azından sistemli yaklaştığım ilk danışanım (deneğim) olma talih ya da talihsizliğine erişti. :) Rutin terapi seyri dışında günlük 10 sayfa Kur'an-ı Kerîm meal/tefsiri okuyup kafamıza takılanlar veya ilhamlarımızı konuşma şeklinde bir pratik geliştirdik.
Bu etkinlikte Kuran'ın şifrelerini çözme, sır ve gizemlerini aralama gibi bir hadsizlik değil fakat hayata geçirilebilecek somut manevi ders ve pratikler nasip olursa paylaşmaya çalışacağım. Hedefim günlük 10 sayfaya sadık kalmaya çalışarak Ramazan bitmeden bir döngüyü bitirmek. Dünyanın meşguliyeti içinde bunu alışkanlık haline getirmek zor olsa ve ipin ucu kaçınca kalmaya meyilli olsa da özellikle sabah namazdan güneş doğuncaya kadarki vakitte ki sünnettir, bu okumalar için ayakta kalmaya kendimi alıştırmak ikincil hedefim olacak.
Bu mütevazi fakat samimi, sevgi, merhamet, maneviyat, şifa, hidayet, rıza velhasılı yitiğimiz neyse onu arayış trenine hepiniz davetlisiniz!
Huzur...
İnsanın ihtiyaçları vardır. Huzurlu olmaları içinde mutluluğa ihtiyaçları vardır. Hayatta herkesin ulaşmak istediği bir hudut varmak istediği bir yol gitmek istediği bir yer vardır. Hepimiz bunun hasreti ve varlığı ile yaşar mutlu ya da huzurlu olmak için bir arayış yoluna gireriz. Çünkü huzur ruhumuzun gerek duyduğu önemli besinlerden biri de huzurdur. Dinlenmeye ve bilinmeye ihtiyaç duyarız. Kalbimizin bir köşesinde mutlaka iyi olduğumuzu hissetmeye ihtiyaç duyan bir yanımız vardır. Bu yüzden huzur çoğu insan için fiyatı biçilemeyecek değer değerlidir. Kimisi için para huzur verirken kimisi için bir sıcak çorba huzuru temsil eder. Bu yüzden de ihtiyacımız olan bu ruh besinini güzel sözler, güvenli insanlar ve doğru bir yaşam ile bulmamız mümkün. Sadece çaba gerekiyor mutlu olmak için.
Ben asla pes etmeyi öğrenmedim. Hep arayış içinde olurken, kaybederken bile var olmayı düşündüm.
e|puzo.
Bir Mümin kardeşimiz daha oldu Elhamdülillah..
Allah yolunu kaybetmiş ve bir arayış içinde olan tüm kullarına nasip eylesin.AMİN
Doğduğum, büyüdüğüm yerden hiç gitmeseydim bunlar yine olur muydu? Bazı şehirler tanıdım çünkü. Önce anlamadım insanları. Sonra da ne yaparsam yapayım anlayamayacağımı anladım. Daha kendimi bile anlamazken... Azınlıkla güldüm, eğlendim; çoğunlukla gülüyor, eğleniyor gibi yaptım. Kısmen de astım suratımı, oturdum aşağı. İşte o zaman da fark ettim
İnsan, hayatın içinde bir nebzecik hüzün,
Bir yanıyla güzellik, bir yanıyla keder
Bir sürü duygu, bir sürü düşünce içinde,
Anlam ararken kendini, bulma yolunda bir çırpınış.
İnsan, sevgiyi arayan bir yolcu,
Kimi zaman yüreğinde tutkulu,
Kimi zaman yalnızlıkla boğuşan bir gezgin.
Hayatta yol alan bir yıldız misali,
Aşkla dolu, umutla yürüyen bir
Böyle insanlar beni takipten çıksın please.
Samimiyetsiz insanlardan, cevabı merak etmeden sorulan nasılsınlardan, prosedür icabı hal hatırdan, yaptığı ve söylediği tutarsız olanlardan, gereksiz muhabbetten, seninle şöylelerden, ön yargılardan, gerektiği cevabı alamayınca çirkefleşenlerden, yok sen evlisin, yok sen bekarsın o fotoğraf ne bu ileti ne kesin bunda vardır bu işler yolludur, afedersiniz ama orusbudur diye düşünen o düşünce yapısına sahip olan herkesten, insanların özel yaşamına müdahale edip imada bulunanlardan, akımlardan, sürekli bir arayış içinde olmaktan, kendi işini gücünü bırakıp millete sarmaktan, doyumsuzluktan, sizi seven insanları incitmekten,hiç bir şey haketmemekten, herkes gibi oluşunuzdan, herkesi aynı şekilde sevmenizden, içinizdeki tilkilerden, cedriğiniz, üzümlü kekinizden, küçük prensinizden, yeni tanıdığınız insanlara gerçek yüzünüzü göstermemekten...
Kendinizi bir halt sanmaktan siz de yorulmadınız mı? Denk geldikçe ben yoruluyorum ve tiksiniyorum.
Yeni gün, yeni kitap.. Su Üstüne Yazı Yazmak..
"Dünya sahte öğretmenlerle doludur ancak gerçek Allah erleri kaknüs kuşu kadar ender bulunur. Yine de Allah'a giden yolda bir rehber gerek. Zira rehber olmadan ne ene çözülür ne heva ölür.."
Su Üstüne Yazı Yazmak, okura karanlıklar içinden bir ışık sunuyor, soluk aldırıyor, umut aşılıyor... Arayış içinde olanlar ve aradığını tasavvufta bulmayı umanlar için kaçırılmayacak bir roman..
Günaydın gününüz güzel geçsin..🌷💙
İzlemesini seviyorum insanları. Böyle uzaktan sessizce,
ve görüyorum ki kimisi çığlık atıyor içine, kimisi bir sevinç içinde...
Bağıra bağıra susanı da var susarak konuşanı da.
Kimisi yansıtıyor içini, kimisi susuyor öylece...
Herkesin bir derdi var şu fani alemde. Birileri bir bekleyiş, birileri bir arayış peşinde. Bazıları da nerde olduğunun, ne olduğunun farkında bile değil.
Ne çok farklılık var değil mi insanda? Kimisi ağlarken gülmede, kimisi gülerken ağlamada.
Derdine gülen de var, ufacık şeyleri dert edinende.!
Güzel konuşanda var güzel düşünen de...
İzledikçe kayboluyorum bu kadar insanın içinde.
Ve sorguluyorum, acep bunların ne kadarı bende.
İmtihan dünyası dedik ya, Velhasılı Kelam; kimse rahat değil kendi içinde...
Tayfun.