Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Kabaklı Hoca’nın Portreleri
Lise yıllarında Türkiye gazetesindeki “Gün Işığı” adlı köşesini takip ettiğim, ölümünü bildiren gazetenin o günkü sayfasını aldığımda gözyaşlarımı tutamadığım Ahmet Kabaklı Hoca’nın uzun yıllar sonra bir kitabını okudum.
Ölümünün ardından sahibi olduğu yayınevi tarafından yayımlanan “Bu Dünyadan Kimler Geçti” adlı kitabı, hocanın Tercüman
BU KADAR FAZLA VE bu kadar hızla yaşamanın insanın doğasına uymadığını düşünenlerdenim ben. Şöyle äheste bir hayat ve ağır ağır geçen ya da geçmesi gereken bir zamanda yaşamayı bu hızlı modern zamanda yaşamaya tercih ederdim. Bir şehirden bir şehre gitmek için günlerce yol gidebilirdim mesela. Birine haber ulaştırmak için mektup yazabilir, ulaşması için günlerce bekler ve sonra bir cevap için yine bir o kadar ya da belki daha fazla günü tüketebilirdim. Birini görmek için telefonu sarılıp da görüntülü arama yapmaya çalışmaz, meşakkatini çekip özlediğimi gider görür gelirdim ve gerekirse bunun için bir günümü de verirdim. İnternetsiz, telefonsuz, televizyonsuz, hatta elektriksiz yaşayabilirdim. Tek katlı bir köy evinde hayatımı geçirebilir, suyu tulumbadan hani şu eski içine önce su döküp de basıncı artırdığın ve onlarca kez hızlı hızlı kolu indirip kaldırdıklarından çekebilir, şimdiki gibi her istediğim anda ulaşabildiğim ve onlarca olan değil de zorla ve çok az bulabildiğim kitaplar okuyabilirdim.
Bunları yapmaya bunca rahata alışmış benim gücüm yeter miydi ve bu rahatı terk etmeyi nefsim kabul eder miydi bilmem ama bir tercih hakkım olsa sanırım bunu tercih ederdim. Ya da en azından hayal kurmaya hakkım var değil mi?
Arif Nihat Asya şöyle diyordu:
"Bize bir nazar oldu, Cumamız pazar oldu
Ne olduysa hep bize azar azar oldu.
II. Dünya Savaşı yılları...
Milli Şef çok sıkı savaş tedbirleri almıştır. Tasarruf için Milli Koruma Kanunu çıkarılmıştır. Varlık Vergisi çıkarılmıştır. Aşar Vergisi yeniden getirilmiştir. Temel ihtiyaç maddeleri karneye bağlanmıştır. Başta gıda maddeleri olmak üzere bir çok şeyin kıtlığı görülmektedir. Hal böyle olunca hayat pahalılığı ve kara
Arif Nihat Asya'nın okuduğum üçüncü kitabı olacak. Diğer kitaplarına nazaran daha etkileyiciydi diyebilirim. Genel olarak aşk teması işlenmiş eserde. Hacim olarak küçük bir eser olabilir ama okurken zevk alacağınızı düşünüyorum. İyi okumalar.
'Seccaden Kumlardı' diye bilinen naati ile tanıdığım , Bayrak Şairi diye de bilinen Arif Nihat Asya'nın bu şiir kitabında birçok güzel dizeye rastladım. Şiirlerinin bir bölümünde Osmanlı'ya, eski görkemli günlere duyulan özlem açıkça göze çarpmaktadır. Sade ve anlaşılır bir dil kullanılmış olup insanı yormayan bir üsluba sahip bir kitap. Ayrıca çok sayıda kişiye ithaf şiirleri de var. Ben bu şiirleri okumadan geçtim. İyi okumalar.
160 syf.
·
Puan vermedi
Ruhum
Naciye Sultan; pek mütevazı, vatansever, hürriyet düşkünü, saraylı bir hanımefendi. Çocukluğunu sarayda ciddi anlamda bolluk içinde geçirmiş olsa dahi ileriki yaşlarında bu rahatlığı bir kenara koyarak Enver Paşa ile evlenmeyi seçmiş. Hatta öyle ki, Enver Paşa ve Naciye Sultan -Enver Paşa'nın o vakitte Berlin'de bulunması hasebiyle- daha birbirlerini gerçekte göremeden nikâhlanmışlardır.
Naciye Sultan'ın anıları vesilesiyle döneme dair küçük fakat bir o kadar da mühim bilgiler edindim. Üslûbu ve kelimeleri seçişi kesinlikle çok kibar, çok saf. Okuması ne kadar kolay olsa da boğazımı düğümleyen ve gözlerimi dolduran bir kısım vardır ki işte o, Enver Paşa'nın şehit düşüşünün anlatıldığı kısım. Türkistan için bâdireler içinde savaşırken maalesef ki Mâveraünnehir civarında şehit edilmiş ve kendisi, annesinin ona vermiş olduğu, cebinde duran küçük Kur'an-ı Kerim ile koynunda duran çocuklarının fotoğrafı ile ancak tanınabilmiş. Ne denli korkusuz bir askerdir ki o savunmasız durumda dahi vuruşmaktan asla geri durmamıştır. Kendisine çok yakıştırdığım Ârif Nihat Asya dizelerini buraya eklemek istiyorum:
''Yol gösteren başıyla ne çok benziyor, bakın,
Dostlar, asil kanlı, duman rengi kurda o!
(...)
Millet kalır mı hiç yuvasız, kimsesiz, garîp
Milletle aynı testiden içmiş olur da o!
Rüzgârlar anlaşıp onu söndürdüler fakat
Bir başka yerde yanmak için söndü burda o!''
Ek olarak, ön söz ve Kronik Kitap'ın hoş cümleleriyle sunuş yapması da kitaba sıcak bir hava katmış. İlişkileri daha iyi anlayabilmek istenirse ikilinin mektup içeriklerine de kesinlikle göz atılmalı.
