İlgiyi hemen kesmek istemeyen her kadın gibi, önceleri kararsız taklidi yaptı, eski ilişkilerden, güven problemlerinden, farklılıklardan, saplantılarından, korkularından bahsetti. Sonunda da tüm reddediş kalıplarını sayıp döktükten sonra ekledi; "ama arkadaş kalabiliriz. Birlikte güzel vakit geçiriyoruz. Ben seni çok seviyorum. Yani insan olarak..."
Aklıma çeşitli cevaplar geldi. Bazısı komik, bazısı sert, bazısı arabeskti. Hiçbirini söylemedim. "İnsan olarak..." Bir insan, bir insanı başka ne olarak sevebilirdi ki?
Sayfa 34Kitabı okudu
Bu yazdığım ikinci şiir olacak bugün
birincisini de henüz bitirdim, soğudum
sevgilim okurum sen lütfen yabancı mısın kalma ayakta
üç kıtalık bir şiir olacak bu hesapta
İkinci kıtaya başladım yedi kelimelik ilk dize
saydın yedi işte artık sevgilim değilsin
ama yine de bu şiiri bitirmeli, bakıyorum biter de
arkadaş kalabiliriz ben artık çok istemesem de
...
Sayılı Dize Çabuk Biter
Anne: Umarım arkadaş kalabiliriz.
Bu mesajı gönderdiğim anda pişman oldum. O kadar saçma, salakça, standart, sıkıcı bir sözdü ki. Akıllı telefonlarda neden "düzelt" butonu olmuyorsa? Bu yüklemeye değer bir uygulama olurdu.
Sayfa 186Kitabı okudu
Düşünme sayesinde, aklımızı yitirmeden kendimizden geçebiliriz. Zihnin bilinçli çabasıyla eylemlerden ve sonuçlardan uzak kalabiliriz, iyi ve kötü her şey bir sel gibi yanımızdan geçer. Tümüyle doğanın bir parçası değiliz. Ya akıntıda sürüklenen tahta parçası olabilirim ya da gökyüzünden onu izleyen Indra. Bir tiyatro gösterisinden etkilenebilirim, öte yandan beni daha fazla ilgilendirmesi gereken gerçek bir olaydan etkilenmeyebilirim. Kendimi yalnızca insan olarak, tabiri caizse düşünce ve duyguların sahnesi olarak biliyorum ve sayesinde kendimden bir öteki gibi ayrı durabildiğim bir çifte varlığın farkındayım. Tecrübem ne kadar yoğun olursa olsun, benim bir parçamın var olduğunun ve beni eleştirdiğinin bilincindeyim; sanki bu benim parçam değil de, hiçbir deneyimimi paylaşmayan, sadece not alan bir izleyici. Sen nasıl ben değilsen, o da ben değil. Yaşamın oyunu, bir trajedi de olabilir bu, bittiğinde izleyici de kendi yoluna gider. Ona sorarsan bu bir tür kurgu, yalnızca hayal gücünün bir oyunudur. Bu çifte varlık, bizi rahatlıkla kötü bir komşu veya arkadaş yapabilir.
Okumaya değer bence..
Bi sevsen sen de..
Selam.. Ben size lanet olası kalbimin büyük aşkını anlatacagım. Anlatmaya kelimeler yeter mi bilinmez, fakat anlatmak zorundayım. İçimde attıkça sıkılıyorum, bunalıyorum.. Sizi daha fazla sıkmayayım en iyisi. Direkt başlayayım anlatmaya. Yanlış hatırlamıyorsam salı günü okulda resim dersinde hoşlandıgım çocuk, bi erkek ve bi kız arkadasımla dogruluk cesaretlilik oynuyorduk. Bana ''bu sınıftan biriyle çıkmak istesen kimle cıkardn'' diye sordular. Sustum önce, sonra soruyu soran arkadasım söyle dedi. Ben de hoşlandıgım cocugu işaret ettim. O fark etmedi. Aradan bir hafta gecmişti. Gün gectikçe daha çok aşık oluyordum ona. Sonra bana 'emo' diye hakaret ettiğini duydum. Çok üzüldüm, sınıfta ağladım.. ögle arası ben ve arkadaslarım sınıfta müzik dinliyorduk benim gözlerimden hala yaşlar damlıyordu. Kendisi içeri girdi, yüzüne bile bakmadım. Bi çocugu çagırdı ''gel senle bir şey konuşacagım'' dedi. Çocuk da gitti. Geldiginde kosup sana ne dedi ne dedi ne dedi diye telaş yaptım. o gün kimin ismini söyledigimi sormuş. Yüzümdeki üzgün oldukça da kırgın ifade yerini büyük bir tebessüme bıraktı. Umutlandım, mutlu oldum. Eve gidince facebook yoluyla ona mesaj attım. Biraz konuştuktan sonra abim kadar deger verdigim birinin gazına gelip ona senden hoşlanıyorum dedim. Utandıgımı söyledim. Utanmana gerek yok, dogal bir şey eskisi gibi arkadas kalabiliriz dedi. Aradan 2 ay gecti, konuşuyoruz tabii fakat oldukça soguk.. Günde bir kez belki.. Eski günleri özlüyorum sadece.