Çocukları artık evden ayrıldığına göre onun da ölümü öğrenmesinin zamanı gelmişti. Ancak nereden ve kimden bu dersi alması gerektiğini bilmiyordu.
Sayfa 254Kitabı okudu
Hofmeester ona bakarken her şeyi hatırladı. Müziği duyup kızını görünce, her şeyi hatırlayan titrek bir beden haline geldi. Hofmeester kendisi, sadece kendisi için çalan küçük kızını dinlerken kendi kendine hayatın neden bu kadar acıttığını sordu.
Ve neden her zaman bu kadar acıtmış olduğunu.
Sayfa 236Kitabı okudu
"Hatıralarda yaşayamazsın, (...) Elinde bıçakla, bahçedeki bitkileri eşeler gibi geçmişini eşeleyemezsin Jörgen, yoksa aynı bıçakla günün birinde kendini eşelemeye başlarsın."
Sayfa 144Kitabı okudu
Hikâyenin bir yerinde belli ki mutlu son vardı, ama orada kendisine yer yoktu.
Sayfa 29Kitabı okudu
Kendini iyi hissetmesen bile hareket etmek iyi gelir, bu iyileştirir.
Sayfa 383Kitabı okudu
İç huzuru isteyenin önce kafasının içindekileri düzene koyması gerekiyordu.
Sayfa 321Kitabı okudu
Kendini karşısındakine nasıl anlatacağını bilmiyordu ya da yaptıklarını açıklamayı.
Sayfa 242Kitabı okudu
Suç işleyen hiç kimse yalnız değildir. Nereye giderse gitsin, suç da onunla birlikte gelir.
Sayfa 177Kitabı okudu
Çekingenlik lanet sayılabilirdi.
Sayfa 161Kitabı okudu
Anlamadığı ne çok şey vardı. Giderek de artıyordu.
Sayfa 128Kitabı okudu
İnsan kendi geçmişinde, yabancı bir ülkeye yaptığı gibi, keşfe çıkmalıdır.
Sayfa 84Kitabı okudu
Unutmayan kişinin hayatı hayat değildir. Unutmanın içinde gelecek vardır.
Sayfa 84Kitabı okudu