nava bir yorumu yanıtladı.
İstersen, bana bir alıntıyla kendini anlat. Belki sen de benim gibisindir...
"Vaktiyle bir benliğim vardı, artık sadece bir nesneyim. Yalnızlığın bütün uyuşturucularını tıka basa alıyorum, dünyanın uyuşturucuları bana benliğimi unutturmayacak kadar hafiftiler. içimdeki peygamberi öldürmüş olduğuma göre, nasıl olur da insanlar arasında yerim olabilir ki?”
"En iyisi düşünmemekti. Kaçmaktı. Kendi içime kaçmak. Fakat bir içim var mıydı? Hatta ben var mıydım? Ben dediğim şey; bir yığın ihtiyaç, azap ve korku idi."
"En ağır yükü aramıştın: işte, kendini buldun, şimdi de atamıyorsun kendini sırtından."
Belki de bu yüzden ulaşamıyoruz yıldızlara. Yüklerimiz sırtımızda kamburlaştırıyor bizi. Uzatamıyoruz ellerimizi.
14 yaşımdayken karnımı doyurmak için bir parça ekmek çaldığımda beni zindana attılar ve orada tam 6 ay bedava ekmek verdiler. Hayatın adaleti budur.
Victor Hugo
Bence adalet 14 yaşındaki bir çocuğun "açlıktan" hırsızlık yapma durumuna gelene kadar sağlanmalıydı. Eksik adalet, en büyük adaletsizliktir.