Sabitlenmiş gönderi
Galiba bazı öykülerin anlatılması gerekmiyor.
Reader Follow Recommendations
Önce biraz ağladılar, ama alıştılar şimdi.
Odamda tek başıma olmayı diledim;
kitaplarımla baş başa, bu insanlardan uzakta…
Burada insanın en ağrına giden ne biliyor musun? Onların yalan söylemeleri değil; yalan her zaman bağışlanabilir; tatlı bir şeydir çünkü yalan, insanı önünde sonunda gerçeğe götürür. Burada insanın ağrına giden şey, onların yalan söylemeleri değil, söyledikleri yalana kendilerinin de inanmaları.
"Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içindeyim. Sanki içimde derin bir hiçlik var.
Nietzsche: “Bir ruhun nasıl yakınlaştığına değil, ondan nasıl uzaklaştığına bakarak görürüm, onun yakınlığını ve bağlılığını ötekine” diyor. Bu böyledir. Her şeyin biterkenki, o son hali hatırda kalır ve değerlidir. Severken de, nefret ederken de. Sarılırken de, ayrılırken de...