Bazen üzerimde kurşun ağırlıklar varmış gibi hissediyorum; sanki bunlar beni bir anda denizin derinliklerine çekiyor ve beni tutmak ya da işte "kurtarmak" isteyen kişi bunu yapmaktan vazgeçiyor; güçsüzlükten değil, tamamen kızgınlıktan.
İnsan elinde olan bir şeyi bir kez daha ele geçirebilir mi? Bunun anlamı onu kaybetmek değil midir?
Ya dünya çok küçük ya da biz çok büyüğüz, ne olursa olsun onu tamamen dolduruyoruz. Kimi kıskanacağım ki?
Okur Takip Önerileri
Sadece kendi hastalığımı ve sağlığımı düşünüyorum ve aslında ikisi de, ilki de ikincisi de, sensin.
Bütün bu olanlar benim için akıl almaz; dünyam yıkılıyor, yeniden kuruluyor, bak bakalım nasıl başa çıkacaksın. Yıkılmasından şikayetim yok, zaten yıkılıyordu; yeniden kurulmasından şikayetim var, güçsüzlüğümden şikayetim var, doğmuş olmaktan şikayetim var, güneşin ışığından şikayetim var.