“Önemi yok, onu öldüreceğim!”
“Ne diyorsun sen, küçük; babamı mı
öldüreceksin?”
“Evet, yapacağım bunu. Başladım bile.
Öldürmek, Buck Jones’un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek… Ve bir gün büsbütün ölecek.”
Uzun uzun burnumu çektim.
"Önemi yok, onu öldüreceğim!"
"Ne diyorsun sen, küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet, yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bir gün büsbütün ölecek."
Sayfa 145
Mahpus, parayı kudurmuş bir hırsla, hastalık ölçüsünde sever; eğlencelerde, içki âlemlerinde elindekini har vurup harman savurmasıysa sadece uğrunda parayı zerre kadar esirgemediği şeyleri, paradan bir derece üstün tutmasındandır. Peki, bir mahpus için paradan da kıymetli olan şey nedir? Hürriyet ya da hiç olmazsa onun hayalidir. Mahpuslar müthiş hayalci insanlardır. Bu konu üzerindeki bazı şeyleri sonra anlatırım, ama sırası gelmişken şunu söyleyeyim: İnanın, "Şu süremi doldurayım ondan sonra şunu, bunu yapacağım..." gibi sözleri büyük bir sükûnetle söyleyen yirmi yıla mahkûm pek çok sürgün gördüm. "Mahpus" kelimesi, her ne kadar artık o insanın kendi iradesiyle hareket edemeyeceği anlamına gelse de, iş para harcamaya geldiğinde mahpus kendi iradesiyle hareket eder.
Sayfa 97Kitabı okuyor
Uzun uzun burnumu çektim.
"Önemi yok, onu öldüreceğim!"
"Ne diyorsun sen küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bi gün büsbütün ölecek."
"Bu küçücük kafada ne büyük bir hayal gücü!"
Evlilikten soğutma garantili
"Aşk sevişme isteğidir sadece. Şimdi sen bu adamla deli gibi sevişmek istediğin ama bunu da evlenmeden yapmanın sana çok ayıp ve günah olduğu öğretildiği için onunla mecburen evleneceksin. Bir zaman sonra onun vücudu artık senin için bir alışkanlık olacak, bıkacaksın. O zaman elinde sevişmekten artık sıkıldığın ama evlendiğin için görevin haline gelen bir adam kalacak.
Yemek yapacaksın, işe gideceksin, onun çamaşırlarını ütüleyeceksin. Bir zamanlar içini kıpır kıpır eden bu adam bir zaman sonra tanımadığın ya da çok iyi tanıyıp hiç memnun olmadığın, sıkıldığın, bu yaşında sevdiğin ama kırk yaşında artık görmek bile istemeyeceğin bir insan halini alacak. Sense sırf bir zamanlar dokunmayı arzu edip de dokunamadığın biri için bir ömür beraberliğe mahkum olacaksın. Evlilik sürekli birbirine söz verme sanatıdır. Geleceğini ipotek edersin. On sene sonra başka bir insan olacağını bile bile şimdiki halinle yıllar sonrası için sözler verirsin. Seni hep seveceğim.
Senden çocuklar yapıp, seni ilelebet ailem yapacağım. Böylelikle aramızda hiç kopmayacak, asla bitmeyecek bir bağ olacak. O zaman geldiğinde belki artık senin yüzünü bile görmek istemiyor olacağım ama yine de bu bağı kuracağım.
Evlilik böyle bir şey işte. Evli olmak hep söz ister. Söz verirsin ve söz alırsın. Asla yapmayacağın, yapamayacağın ve yapmak istemeyeceğin sözler."
Sayfa 215 - Ayizi kitapKitabı okudu
