Köye geldim. Herkes köye gider. Abartıyor muyum bilmiyorum ama sanmıyorum da, sanmadığım şey şu 'köylerin aynılığı'. Bir örnek; su ya da elektrik gidiyor. Herkes hep bir ağızdan 'bu bayramda da su yok'. Neden yok? Şundan yok. Muhtar yapsın. Ne yapsın? Bilinmiyor. Geçelim.
Köye gelen özüne dönüyor. Nasıl dönüyor? Bir örnek; adam müftü normalde sövmez ama köyde sövüyor. Sövgüsünün bir şeyi ağarttığı da yok. Bir örnek daha; İstanbul'da tirenciyle takılan kız burada davul zurnaya eşlik ediyor. İstanbul'da 'yeter artık ya bu ilkel aletler yaa' olur.
Emin değilim ama köy, insanın özündekini dışa vurma alanlarından biri. Bu şehirde de olur elbette. Ama şehirde utanıyoruz. Köyde, 'bizim insanımız' utanmamızı engelliyor. Saçma ama öyle.
Diğer bir aynılık da belli yaşın üstündeki adamlar olaylara karşı o kadar sönük ki; her döngüsel olay onun zihnindeki bir yerden çıkardığı şablonlarla idare ediliyor. Açmayalım şöyle bağlayalım; "Ben ise hem gidebildiğim kadar çok çabuk, hem de mümkün olduğu kadar çok uzağa gitmek isterdim. Neden işler olduğu gibi? Niçin gönlüme göre kanun icat olmuyor? Niçin hiç kimse hep bir anki, hep o anki akıl düzeninden şikâyet etmiyor?"
İyi Okumalar dilerim
Selamün aleyküm değerli okurlar Wattpad e yazdığım kitabı sizler de okuyun diye buraya yazdım kitap değil bu hayatınıza bir nebze de olsa dokunmak için böyle bir kitap yazdım okuyup değerli yorumlarınızı bekliyorum değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ediyorum ☺️
BİR ENGELLİNİN EVLİLİK HAYATI
Her sağlıklı birey gibi engelli
Işıklı dünyanın karanlık yüzü Türkce
Işıklı dünyanın karanlık yüzü
Dünyaya gelende vardı sebebi?
Yaşaya bilmedi amaç üretdi.
Düşünür ne yapsam daha gerekli?
Seçtiğim beni de yapsın önemli.
Beni tanısın dünyadakı insan.
Bulabildiğim en beyefendi cümlelerimle anlatıyorum derdimi:
Edirne'den Kars'a kadar ifadesiyle büyük ve bütün bir vatan coğrafyasını kastettiğini zanneden politikacının ufkunu,
“Diplomasi var, reel politik var, uluslararası hukuk var hangi çağda yaşıyoruz efendim” diyen çokbilmişlerin monşer artığı aklını,
“Amerika müsaade etmeden biz hiç bir şey yapamayız” cümlesini, itikâdının esası yapmış şahsiyetsizlik âbidelerinin Allah'ın kudretine olan imansızlığını,
“O işler öyle hamâsetle olmuyor hocam sen işine bak” diyen mecaz fakiri düz mantık malulü çekirgelerin ergenlik sivilceli ukalalığını…
Allah'a havâle ediyorum.
Haddini hududunu bil, diyorlar bize.
Haddimizi biliyoruz biz de tam üç asırdır.
Yeter artık,
Biraz da hududumuzu bilelim!
Türkümüzü hasretle söyleyen yer de bizimdir, türküsünü hüzünle söylediğimiz yerler de bizim!