Onu kırmış olmalı yaşamında birisi
Dinledikçe susması,düşündükçe susması Tek başına iki kişi olmuş Kendisi ile gölgesi... Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.
Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor...
hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
senin de gidecek,
başka bir yerin yok...
kaçmak istedikçe
sana yakalanıyorum
söndürmek istedikçe
sana yanıyorum...
yenildim işte
ama yine de
seni seviyorum
sana bir sarılsam şimdi
kırılsa yalnızlığımın kemikleri
beni yokluğunla savaştırma
kaybederim...