Yeni başladığım işyerinde ilk gün yemek alırken aşçı olarak hizmet veren ablamıza sadece güler yüzlü bir şekilde "merhaba, kolay gelsin" dedim, yemeği uzatırken de teşekkür ettim.Yaptığım sadece bu. Çok insani ve temel bir şey. Beş gündür ne zaman yemek uzatacak olsa benimle özel olarak ilgilenip diğerlerine verdiği porsiyondan da fazla koyup kendince kendi çapında jest yapıyor kadıncağız. Oysa ki hiçbir şey yapmamıştım beni böyle can siparane doyurmaya çalışıp iyi hizmet verme gayretinde olması için. Sadece güler yüzlü bir şekilde "merhaba, kolay gelsin, teşekkür ederim". Aslında insan ilişkileri bazen bu kadar kolay. Ama biz o kadar kibirli, menem suratlı, düşüncesiz, bencil ve aşağılık insanlar olduk ki herkes bir güler yüze hasret. Güler yüzlü birini gördükleri zamanda elleri ayakları birbirine giriyor. Ne hazin bir tablo ne aşağılık bir durum...