Ne farkeder...
...benimle aşka yaklaştı mı, yoksa aşk onun için hep aynı yerdeydi de sadece ben mi yaklaştım?
Açık sözlü olmak sanıldığı kadar iyi bir şey değil çünkü, gerçek ağırsa, tanınmayacak kadar parçalanmış bile olsa her zaman ağırdır, açıkça söylenen sözler ustura gibi kesiyor insanı.
İnsaflı bir kader avucumuza biraz daha zaman koyar mı?
Hiç aşık olmak isteği duymuyor musun? diye soruyorum.
Bilmiyorum, diyor.
Galiba aşkın bende bir karşılığı yok...
Sayfa 27
"Kelimelerin iyi geldiği, yarım kalmış insanlarız biz."
Bana öyle karışık şeyler yazıyor ki, her dinlediğimde gerçekliğinden kuşkulandığım yakıcı anılardan, kabullenme, vazgeçme, terk etme ve razı olmalardan oluşan, fazlasıyla karmaşık hayatında değerli bir yan hikâye miyim, yoksa birlikte olduğumuz zaman parçası boyunca, bensiz geçen yıllarda yaşadıklarını unutturacak kadar onu etkilemiş bir karakter miyim, bilemiyorum.
Sayfa 19
Aşkın ışık gibi bir şey olmadığını da anladım öte yandan. Aşk sende olan bir şeymiş.
Aşkın ışık gibi bir şey olmadığını da anladım öte yandan. Aşk sende olan bir şeymiş.
Aşkın ışık gibi bir şey olmadığını da anladım öte yandan. Aşk sende olan bir şeymiş.
Öte yandan, aşk bir yarım olma haliydi, tamamlandığı anda yok oluyor, şanslıysan daha değerli bir şeye dönüşüyordu
Biri ansızın bir merak edinmişse, onu çağıran tutkulu bir şeyden uzak durmak için kendini oyalamaya çalıştığı duygusuna kapılıyorum.
Aşk yüz vermediğim, fazla yıpranmış bir kelime. Çoktandır kimse için bir anlam ifade etmiyor.
Büyük evler bende katlanılmaz bir terk edilmişlik duygusu uyandırıyor.
...tutulmak, bir gülümseyişe tutulursun ve hayatın kayar.