Derdini kime anlatır âşık? Âşık otlara söyler, sulara söyler, kuşlara söyler. Ama derdini kendinden başka kimse ne çekebilir, ne anlayabilir.
Sayfa 86Kitabı okudu
İftar vakti huşuyla dinlerken ezanları
Hüzünle hatırladım eski Ramazan’larıSeneler, âh seneler!.. Gelipte geçti hızla;
Erzurum’la başbaşa kaldık hâtıramızla!Orda muhteşem mâzî, bizde hasret bir gönül
Ne de zormuş geçmişin özlemine tahammül!Ev de, yol da, cami de, Ramazan’ın her günü;
Yaşanırdı ruhânî zevklerin en üstünüGülümserdi perdeler, işleme
- "Efendim , Allah'la olmak ne güzel. Lakin O'nu nasıl bulacağız?"
- " insan kaybettiğini bulur, bizler O'nu kaybetmedik ki! Zira O ki kaybolmayandır. Ne yana baksak O'nu görürüz, ne söylesek O'nu söyler, ne işitsek O'nu işitiriz. Lakin yaşamak gözlerini kör, kulaklarını sağır eder insanın. Gördüğüne bakmaz, baktığını bilmez, bildiğine gidemez . İşte biz dahi dünya ile ne denli boyamışsak gözlerimizi apaçık olanı göremeyiz.
Evvelâ kendimize dönmeli, kendimizi bilmeliyiz . O vakit görürüz ki düşman kendi içimizde ve o ölmeden gözlerimizde perde, kulaklarımızdan sesler ve gönlümüzden mühür kalkmayacaktır.
Amma ki illa maksat bulmaksa O'nu o vakit aramak gerek. Bulana kadar değil ölene kadar aramak gerek."
Benim gönlüm gözüm aşkdan doludur
Dilim söyler yari yüzüm suludur
Öd ağacı gibi yanar vücudum
Tütünüm göklere seher yelidir
...
Yunus sen Tapduk'a kılgıl dualar
Aşıklar meydanı Arş'dan uludur
