Şafak vakitleri aklıma sen düşünce güneşe bakıyorum. Bir umutla güneşe en yakın varlık olmak istiyorum. Son bulacaksa nefesim ve her zerreciğim yok olacaksa ateşinde kavrulmak arzularımın başında gelir. En azından aklımda kalan en son şey bakışlarındaki sıcaklık olur. Sonra aramızdaki uzaklığı görünce, dayandığım duvarın soğukluğunu hissedip titreyince ve bunların boş hayallerden ibaret olduğunu anlayınca bir isyandan öte ismini bildiğim her şeyden nefret ediyorum…