düşündüğünü söylemekten çok (çünkü çoğu zaman çok kötü düşünürdü insan), düşünülmesi gerekeni söylemek önemliydi, çünkü insan, doğal olarak, nerdeyse elinde olmadan, önce söyler, sonra düşünürdü.
Yararsız olmak; yararsız olduğunu bilmek, duymak... Yardım etmek, imdada koşmak, çevresine sevinç saçmak için gereken her şeyi içinde duyup da bunu gerçekleştirmenin yolunu bulamamak!