SUKÛT-I HAYAL
Böyle mi olacaktı türkülerin son hâli Ezgilerden sorulur küfürlerin vebali
Ayna kırıldı; hicret divanında gül soldu Papatya uçarı bir zakkum oldu Kuğu gölün en susuz noktasında boğuldu İvedi bir kavgadır şimdi tenhada ömür Direniyorum
Direniyorum ki, aşk yenilmesin
Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına demek ki sen de korku ve utanç içindesin çoğunlukla. Yok eğer Tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan sen de de bu vasıflardan bolca mevcut demektir.
kırmızı deynek
Havanın yüzünde bir kırlangıç sürüsü
Ve yabanıl ak atlar doludizgin
Bu sabah, bu sabah öylesine güzel ki
Bu sabah yağmur yağacak
Bu sabah gün açacak
Bu sabah tekmil tornurcuklar patlayacak
Bahar patlayacak
Köpükler, bulutlar patlayacak
Özlemierin en güzeli, tozlu bir özlem
Topraktan yeni çıkarılmış
Üç bin yıllık yunan şarabı
Atların kara
Sayfa 85 - Yapı Kredi Yayınları
Ordular mı tutmuş iki yanını
Bir köprü var orda, kızıl kıyamet
Yüzüm bin parçaya bölünmüş ayna
Kimi bekliyorum yol kenarında
Her yerde karanlık darağaçları
Ne ay var içimde, ne de yıldızlar
Susuz koydu beni ırmak ve bulut
Çeşme başındayım, içemiyorum
Ah çürüyen ayaklarım, ellerim
Orda bir köprü var geçemiyorum
IV
Senin sessizliğinden alırım sözlerimi
Sûretin harflerimin kıvrımlarında durur
Yoksa bir feryat mıdır gökyüzünde bulutlar
Sinende mi taşırsın ayna kırıklarını
Senin fotoğrafların benim âmâ gönlümden
Alıp gider güneşin kuytularına beni
Aklımı ellerinde cana ziyan görürüm
Unuturum feleğin rüyalarında seni
II
Sır saklamaz bilirim ayna, canın içinde
Alıyor her gecenin mehtabını bu ağrı
Kâinat mı yanıyor bir aynanın içinde
Ateşinde yol bulan var mıdır göğe doğru
Sen, en güzel aynada görebildin mi seni
Hangi ruhun kokusu yayılıyor âleme
Vermeseydin münzevî bir şaire gölgeni
Gülsuyu damlar mıydı bu esrarlı kaleme
AYNA
I
Bu nasıl bir yağmur, nasıl zelzele
Gittiğim her yerde ıslanıyorum
İçimde göklerin karanlığı var
Yolumu kesiyor dereler, dağlar
Ruhum bir denizde büyüyen ada
Bir rüya mı gördüm bilmem aynada
Neden yıldızlara yaslanıyorum
Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sen de korku ve utanç içindesin çoğunlukla. Yok eğer, Tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıflardan bolca mevcut demektir.”
Şems-i Tebrizi'nin 1. kuralı
Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Allah dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sende korku ve utanç içindesin çoğunlukla...
Yok, eğer Allah dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıflardan bolca mevcut demektir.
Sayfa 72 - Kitapmatik Yayınları
Empatinin doğuştan oluşu (Ayna nöronlar sayesinde)
Kızgınlık, korku, üzüntü, sevinç, acı, şehvet, suçluluk, utanma ve aşk gibi birçok temel duyguya empati duyarız. Yokluğu psikopatiye yol açan empati, kompleks ve çok katmanlı bir özelliktir. Bu kadar önemli ve kompleks bir özellik olan empati ile ilgili özelliklere yeni doğan bebek aşamasından itibaren rastlanır. Yapılan birçok farklı deneyde yeni doğanlara diğer bebeklerin ağlamaları dinletilince ağlamaya başladıkları, stresli olduklarını gösteren yüz ifadeleri sergiledikleri ve emzirme oranlarının değiştiği saptanmıştır. Bu reaksiyonların gerçekten ağlamaya karşı mı, gelen sese karşı mı olduğunun anlaşılması için yeni doğanlara, aynı şiddette başka sesler, sentetik ağlama ve kendi ağlamalarının kaydı dinletilince ise diğer bebeklerin ağlamalarına gösterdikleri reaksiyonu göstermemişlerdir.
