"Sabır ve kararı kalmamış âşıktan daha
biçare kimse olur mu? Zira bu aşk, devasızlığa uğramaktır. "
"Aşk eleminin dermanı ne cimrilik ve ne de riyadır. Çünkü hakiki sevgide ne vefa vardır, ne de cefa !..."
Sayfa 53
Âşık olmak sürekli korkmaktır. Sevdiğine bir şey olacak diye korkar, ölümüne bir dehşete kapılırsın. Olasılıkları düşünürsün. Her düşünceyle birlikte kalbin sıkışıyor mu? İşte, dostum, bu aşktır. Ve korku olmadan aşk da olamayacağı için, aşk hepimizi esir eder.
Sayfa 264 - Pegasus Yayınları
Siz şairler her güzel şey için bir kelime bulmaya alışıksınız ve fakat kendi duygularından bahsetmeyenleri hemen kalpsiz sanırsınız. Bana dair yanıldınız, çünkü sanmıyorum ki, benden daha şedit ve güçlü bir şekilde sevebilsin insan. Ben, başka bir kadına bağlı olan bir adamı seviyorum ve o da beni benim onu sevdigimden az sevmiyor; fakat ikimiz de bir araya gelip gelemeyeceğimizi bilmiyoruz. Birbirimize yazıyoruz, ve bazen buluşuyoruz da...."
"Bu aşkın sizi mutlu mu, bedbaht mı yoksa ikisini de edip etmediğini sormama izin var mı?"
"Ah, aşk bizi mutlu etmek için var değildir. Sanırım varlığının sebebi bize bizim aci çekmek ve katlanmak konusundaki gücümüzü göstermek."
O esnada anladım ve ağzımdan cevap yerine kısık sesli bir ahlamanın çıkmasını müşahede ettim.
Ve o (kadın) da duydu.
Sayfa 64Kitabı okuyor
Ne kadar romantik olsa da İngiltere dönem romanı kendini belli ediyor :'
"Dışarı bu kıyafetle çıkmayacaksın herhalde," dedi Emily hayretler içerisinde kalarak.
Whitney, paniğe kapılmış olan arkadaşına omzunun üzerinden alay eder gibi baktı. "Elbette böyle çıkmayacağım, gömlek de giyeceğim."
"A...Ama neden?" diye yineleyerek sordu Emily çaresiz bir halde.
"Çünkü iç çamaşırımla dışarı çıkmam pek uygun olmaz, seni aptal," diye yanıtladı Whitney neşeyle.
...
"U...Uygun mu? Uygun mu?" diye kekeledi Emily. "Erkek pantolonu giymek tamamen uygunsuz bir şey zaten ve sen bunun farkındasın!"
Sayfa 9 - Whitney & EmilyKitabı okuyor
Hani bazen bazı insanlar giriyor hayatımıza, “Acaba?” diyoruz, “Acaba beni seviyor mu?” İşte o insanlar bizi hak edecek kadar sevmiyor. Çünkü sevgi öyle bir şey ki insan asla acaba demiyor. İnsan karşısındakinin yüzüne bakıyor ve “Evet!” diyor sadece, “Evet bu beni seviyor!” Aşkın asla acabası olmaz. Aşk en saklanamayan duygudur. Aşk o kadar büyüktür ki hiçbir yere saklayamazsınız. Hiçbir yerde gizleyemezsiniz, ağzınızdan gözünüzden ellerinizden kaçıverir. Ve öyle bir duygudur ki size dünyanın en güzel insanıymışsınız gibi hissettirir. Bekleyin, hazır olun. Dünyanın en güzel insanı olmak üzeresiniz. Tüm dünya için olmasa da bir insan için bir gün dünyanın en güzel insanı olacaksınız. Ve bunun adına aşk diyeceksiniz. Mesafe nedir bilmeyen, zorluk tanımayan, dünyanın en güzel duygusu...
Tevekkül
Hafızlık, gerçekten çok sabır, azim ve gayret isteyen bir iş. Yıllar önce hafızlık yaparken çok bunaldığım bir zaman olmuştu, niye bitmiyor diyordum. Öyle zamanlar ezber yapmak çok güç oluyordu üzülüyordum kendime çokça kızıyordum. Yine o hallerden birinde bir kağıda bir şeyler yazmışım kendime öğüt, teselli niteliğinde. Şimdi o kağıdı buldum ve
Sevmek
Peki ama, bu sevmek midir be adaşım, bir kadını öpmek, onu istemek sevmek midir? Çırçıplak soyunarak şehrin sokaklarında koşabiliyor musun? Bir bıçak alarak kolundaki ve bacağındaki adalelere saplamak ve böylece bir nehre atılarak yüzmek elinden geliyor mu? Bir şehrin adamlarını öldürmek cesareti sende var mı? Bir minareye çıkarak bütün dünyaya işittirecek kadar kuvvetle bağırabilir misin? Aşk sana bunları yaptırabilir mi? İşte o zaman sana seviyorsun derim. Sen sevgiline ne verebilirsin sanki? Kalbini mi? Pekâlâ, ikincisine? Gene mi o? Üçüncü ve dördüncüye de mi o? Atma be adaşım, kaç tane kalbin var senin? Hem biliyor musun, bu aptalca bir laftır: Kalbin olduğu yerde duruyor ve sen onu filana veya falana veriyorsun .Göğsünü yararak o eti oradan çıkarır ve sevgilinin önüne atarsan o zaman kalbini vermiş olursun…
Uzak aşkların yıllarıydı. Âşık olunan kişi seviyor mu, sevmiyor mu, çok merak edilirdi.
Kibrit fal bakmaya da yarardı. İki kibrit çöpü kutunun iki kenarına sıkıştırılıp yakılır, sönmesi beklenirdi. Sönmüş çöplerin görüntüsüne göre tahmin yürütülürdü.
Çöpler birbirine doğru eğilmişlerse bu aşk olacak, dışa doğru eğilmişlerse hiç ümit yok. Bir dışa, diğeri öbürüne doğru eğilmişse birinin gönlü var, diğerinin yok…
Sayfa 38 - Yapı Kredi Yayınları - 14. BaskıKitabı okuyor
şuh nefes
"Bir bileni varsa gelsin bize de öğretsin Çaresi yok mu bu aşk denen ateşin, kahretsin!
Benim üzdüklerim de,
N'olur beni affetsin."
Sayfa 39Kitabı okuyor
"Beni seviyor mu? Benden daha çok sevdiği bir başkası var mı?"
Aşkı ölçmek, sınamak, denemek ve kurtarmak için aşka yönelttiğimiz bütün bu sorular belki de her şeyin yanısıra aşkı kısaltmaya da yarıyor. Belki de sevemememizin nedeni çok sevmek istememiz, yani karşımızdaki kişiden hiçbir istekte bulunmaksızın, ondan onunla birlikte olmaktan başka bir şey istemeksizin kendimizi ona verecek yerde ondan bir şey (aşk) talep etmemizdir.
