Ritmin büyüsü ,suretler,tiyatro,sinema heykeltraşlık vb gibi konularda islam ne diyor müslüman toplumlar bu konuları nasıl algılıyor. Mimar Sinanı mimarlığa yönlendiren temel etken nedir?Asya veya Ortadoğu toplumlarında sanata yaklaşım ... Ve daha fazlası için bu kitap diyorum.
355 syf.
9/10 puan verdi
·
Liked
Tüm zamanların en sevilen hikâyelerinden biri olan, kırktan fazla dile çevrilen, Oscar ödüllü bir sinema filmi için temel oluşturan ve yirminci yüzyılın en iyi romanlardan biri seçilen Pulitzer ödüllü Bülbülü Öldürmek, Amerika’nın acımasız bir önyargı ile zehirlenmiş güneyinde geçen, sürükleyici, yürek burkan ve dikkat çekici bir büyüme hikâyesi. Büyüleyici güzellikler ve vahşi eşitsizlikler dünyasında haksız yere korkunç bir suçla suçlanan bir “zenci”yi savunmak için her şeyi riske atan bir adamın hikâyesi çocuk kahramanın gözünden anlatılıyor.
Şefkat dolu, dramatik ve düşündürücü Bülbülü Öldürmek okurları insan doğasının köklerine; masumiyet ve deneyime, nezaket ve zulme, sevgi ve nefrete, mizah ve pathosa götürüyor. Harper Lee'nin her zaman basit bir aşk hikâyesi olarak gördüğü romanı bugün Amerikan edebiyatının bir şaheseri olarak kabul ediliyor.
“Lee estetiğin arkasına sığınmayı reddediyor. Kalemi öyle güzel, güçlü, ölçülü ki zor konuları doğrudan ele almak zorunda olmamasına rağmen Bülbülü Öldürmek’te tam olarak bunu yapmış.”
Her mevsim içinde ebediyet taşır. Ebediyet mevsimler halinde görünür bize. Bir mısra, bir baharı yüreğimize ebediyet coşkusuyla getirir. Şair, kelimelerden taze bir bahar kurar, kâri bir mısra ile ebedî baharın hayalini kurar. Nasuhî Bilmen, "mensur dahi olsa, edebiyatın en güzîde parçası şiirdir." der.
Beşir Ayvazoğlu Aşk Estetiği'de şu ifadeleri kullanır: "Müslüman sanatçı rengin aslına yani nur'a doğru devamlı bir arayış içindedir." Bu aslında geleneğin tanımıdır. Nasuhî Bilmen geleneğin bir parçasıdır ve bunu devam ettirmiştir. Kaleme aldığı metin nesirdir ama özü şiirdir.
2014 Tahran Uluslararası Kitap Fuarında Semerkand Yayınevinin standına uğramıştım. Görevlilerle sohbet ederken daha önce varlığından haberdar olduğum ama sahip olamadığım bir kitabı gördüm. Orijinal ismi İki Şükûfe-i Taaşşuk. Müellifi Ömer Nasuhî Bilmen.
Muhtemelen pek çok kişinin bilmediği bir kitap. Son devrin kıymetli âlimlerinden Ömer Nasuhî Bilmen'in gençlik yıllarında kaleme aldığı bir aşk romanı. 88 sahife. Kitabın önsözünde "imhasına gönlün razı olmuyor" notunu düşmüş. Nedenini ise bir ümide bağlamış: "Islam ahlakını geliştirmek!"
Belki bu yüzden hikaye basit ama tasvirler ve tasvirlerle anlatılmak istenenler uzun. Tasvirleri dikkatle okursanız divan edebiyatından mısralar okuyor gibi hissediyorsunuz. O satırlar size ebedî baharın şualarını sunuyor. Aşkın insandan insana olan kısa güzergâhından çıkıp, insandan Allaha olan uzun güzergâhına giriyorsunuz.
Son olarak, metin sadeleştirme olayını hala anlamış değilim. Orijinalini okumayı çok isterdim.
Kitabı tam anlamıyla anladığını iddia edemem. Ancak okurken içimde hoş bir seda bıraktı. İslam, sanat, estetik: Bir araya gelen ve insanın içini aşkla dolduran kelimeler...
"Işk imiş her ne var Alem'de
İlim bir kîl ü kál imiş ancak"
391 syf.
·
Not rated
(Dikkat spoiler içerebilir.)
Öncelikle kitap elimde çok uzun süre kaldığı ve bitirmem bu kadar uzun sürdüğü için çok üzgün hissediyorum kendimi. Bir çırpıda okunabilecek bir kitap ancak ben araya başka kitaplar kattığım için bayağı bir uzadı. Mehmed Uzun'un tüm eserlerini okuma hedefimin sonuna bıraktığım bu kitabı, kendisi ile ilgili pek çok
Bazı kitapların hikayeleri oluyor. Klişe bir girizgâh yapmak istemezdim. Ama mecbur kaldım sanki.
Bazen eski kitaplarımın ilk sayfalarını açıp bakıyorum ne zaman almışım, nereden almışım diye. Bazılarında kayıt tutmamışım. Değerli bir şeyi kaybetmişim gibi hissettiriyor bana. Bazı kitaplarımda ise yağmur yağdığına kadar not almışım.