Aşk bir kaçıştır, insanın sığındığı bir sığınak; yüreği yaralı olanların, çaresizlerin kurduğu bir hayaldir aşk."
Sayfa 330Kitabı okuyor
Allah azad etmiş kul kim oluyor ?
"İnançları farklı, dilleri farklı, kimlikleri farklı diye insanlar birbirine düşman olmamalı. İnsan bir kimliğe, bir dine, bir dile sahip olarak dünyaya geliyor ve bunlarla büyüyüp yaşıyor. Bunda insanın günahı, suçu ne ?"
Sayfa 315Kitabı okuyor
Şehirler değişti, giyim kuşam, tanklar toplar, otomobiller uçaklar, telefonlar değişti, ama insanlar değişmedi; kin nefret, öc alma duygusu hep kendisi gibi kaldı."
Sayfa 310Kitabı okuyor
Kim insanların, devirlerin değiştiğini söylüyorsa yalan söylüyor. Her şey olduğu gibi.
Sayfa 310Kitabı okuyor
"Çünkü aşk,insani bir hastalıktır,insanı insan yapar."
Sayfa 303Kitabı okuyor
İnsan ruhu
"Söyle bakalım bana, zor kullanarak şiddetli esen bir rüzgarın yönünü değiştirebilir misin? Geceyi gündüze dönüştürebilir misin? Ayı, güneş yapabilir misin? İnsanların ruhu da böyledir. İnsan ruhu zorla terbiye edilmez."
Sayfa 302Kitabı okuyor
"Ama bildiğim tek şey dünya zorla değil yolla düzene giriyor. Zor hiçbir zaman yolun yerini tutamaz."
Sayfa 302Kitabı okuyor
"Dünya böyle işte oğlum, zorla değil yolla, yordamla..."
Sayfa 302Kitabı okuyor
Çünkü aşk çaresiz, sıkışmış insanların gördüğü bir rüyadır; çaresizlerin hayalidir. Çünkü aşk, yoldan sapmış insanların önüne çıkan bilmedikleri yeni bir yoldur.
Sayfa 301Kitabı okuyor
Nefret ve aşk, gece ve gündüz, karanlık ve aydınlık ikizdir. Aralarındaki mesafe kıl payı kadardır. Saçınıın teli kadar yani.
Sayfa 301Kitabı okuyor
“Kevok," diyor Baz, "Şu güzel geceye bak... Şu güzel geceye ve şu kötü kadere!..”
Sayfa 24
“Ve Baz ağlıyor. Birkaç damla gözyaşı süzülüyor yanaklarından.”
Sayfa 17
“Kevok," diyor Baz, yavaşça, "Kevok'um!.." Kevok bükük boynunu biraz doğrultarak yarı açık gözlerle Baz'a bakıyor. Baz, "Kevok," diyor yine. Ama o kadar. Sözün arkası gelmiyor. Baz ne diyecek, nasıl ifade edecek? Yalnız değiller. Tutsaklar, yorgun ve hastalar”
Sayfa 13
“çocukluğunun masum ve saf rüyalarına dönmeyi istiyordu. Ama olmadı. Olmayacak da, hiç olmayacak.”
Sayfa 13