bütün bu söyledikleriniz, söylemek istedikleriniz yalan... Sizde hakiki, ciddi ne var, biliyor musunuz? Demin gözlerinizden akan o iki damla yaş yok muydu? İşte onlar, yalnız onlar, doğruydu ...
Lakin asıl şiir kadınlardır, bu çiçeklerden şekillendirilerek odanızın yaldızlı hücrelerinde narin çiçekliklerde hoş kokulu hatıralarıyla size gülümseyen demetlerdir.
Sanki hikayeler ihtiyar kızın gözlerine renkleri değiştiren bir gözlük takmıştı; o, ancak kenarından pay aldığı hayatı hep bu gözlüğün arasından görür, önüne tesadüf eden çehreleri anlamak, hayatının ufak tefek olaylarına bir hüküm vermek için bütün zihninde yaşayan hikaye hatıralarına müracaat eder, onlarla bir benzerlik bağı kurduktan sonra bir netice çıkarırdı. Hemen hikayelerinden birinin bir sayfasıyla uygun düşmeyen olaylar, önem verilermeyecek bir yalan derecesine inerdi.