Kendi gölgemden eksilttiklerimle kendimi var etmiştim. O zaman, bu gerçek bir varoluş sayılır mıydı?
Sayfa 103 - gölgemizden eksilenlerKitabı okudu
Ya Tanrı varsa, ya varsa, ya bir köşeyi döndüğümüzde sürpriz yapıp karşımıza çıkarsa, ya şaka yaptım derse... İnsanların acıyla , ölümle, hastalıkla, kayıp duygusuyla baş etmekte zorlandığı sert deneyimlerle sınandığı (hem de bir başkası tarafında değil, kendi bütünlüğü tarafından sınandığı) bir imtihan ya da imtihanları varsa? Ne olacak? İnsanın ardında bıraktığı ve görmediği için unuttuğu, sonra ihtiyacı olduğunda hatırladığı herhangi bir olay ya da biri gibi mi ele alacağız Tanrı’yı da? Bilmiyordum. Bir cevap veremiyordum. Tanrıyla konuşmaktan vazgeçeli o kadar uzun zaman olmuştu ki! O kadar ölümle sınandıktan sonra bile, buna bir cevap veremiyordum.
Sayfa 84 - büyük şakaKitabı okudu
Hayatımın üst üste binmiş parçaları arasında kayboluyorum düşündükçe. Kaybettiğim o kadar çok şey var ki…
Sayfa 35Kitabı okudu
Bu hayatlarımız olmadı! Hiç gün görmedik! Keşke yeniden başlayabilsek!" İşte, kitabı olmayan gerçek. Süssüz, pırıltısız, dümdüz, doğrudan, gündelik kelimelerle art arda dizilmiş durumumuz.
Nereden ve nasıl başlayacaksak!.
Ruhun en derinlerine nakşolan acının, dışarıdan bakıldığında görülmese de, kokusu alınabilen bir şey olduğunu düşünmüşümdür hep.
Sayfa 86 - ruha nakşolan acıKitabı okudu
Neden yaşamak bu kadar ağır bir yüke dönüşüyordu bazılarının ellerinde? Kim cevap verebilir buna? Ben değil…
Sayfa 22 - bizi inciten aşk değilKitabı okudu
Konuştuğumuz kelimelerin dünyası ile yazdığımız kelimelerin dünyası arasında, sözlü dil ile yazılı dil arasında ne aşılmaz bir uçurum var aslında. Belki de bunun için daha çok susmayı sevdim ben, en çok da okumayı…
Sayfa 36Kitabı okudu
Bütün keşkeler, belki de en ağır sınır ihlaliydi..
Bir yaraya merhem olamamak ne büyük bir çaresizlik. .. Ve çaresizlik ne kadar korkunç bir duygu..
Bütün gece yazdıklarımı sildim.
Bu da yazmaktır, değil mi?
Sayfa 34Kitabı okudu