Böylesi durumlarda bir ölüm korkusudur, ölmenin tanımlamakta zorlandığınız bir biçimidir sanki sizi kovalayan. Susarsınız. Hiç kurtulamayacağınız bir büyünün, bir karabasanın içine girmişsinizdir bir kez daha. Susar, hiç kimseye, hiçbir şey söyleyemezsiniz evet. Bu insanların nasıl yaşadığını sorarsınız yalnızca kendi kendinize. Nasıl sözcüğünün bu bağlanda bir çok kimsenin kapısını açacağını bilirsiniz. Nasıl yaşar örneğin bu insanlar, nasıl yaşayabilir? Yeni bir gün nasıl duvar kendileri için? Bir gece nasıl başlar, bir şarkı, bir eski dost, bir yeni konuk nasıl yaşanır? Nasıl konuşulur ölümle? Nasıl konuşulur ölümle?
Sayfa 175Kitabı okudu
İyilik
Peyderpey öğrenmektir yaşamak.
Nerede,
Nasıl.
Diye sorma, ara.
Niyet ile başlar macera.
Unutma!
En çok sevmeyi bilir kalp.
Bir de sevindirmeyi.
Hesapsız, plansız, yürekten yapılan dualar gibi
Her yetim
Her öksüz
Biraz Muhammed
Bir o kadar da Mustafa
Biliniyor mu peki?
Bilen biliyor asıl mesele burada.
Sayfa 18 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
. . . TERSİ YÜZÜ, A.Camus . . .
22 Yaşında Böylesi Bir Eser Verebilmek:
Albert Camus, bu eseri yazdığında 22 yaşında olduğunu okuyunca aklıma şu soru düştü:
22 yaşındaki bir delikanlının ergenlikten yeni çıkıp gençliğin ilk demlerinin yaşandığı çok genç bir yaşta hangi uzun ve çileli yaşam deneyimleri geçirip hangi algı seviyesiyle düşüncelerini geliştirip iç dünyasında
