Bazı kitapları okuduktan sonra içimi dökesim geliyor ve bu durumu genellikle duygusal yoğunluğu fazla kitaplarda yaşıyorum. Bu açıdan kitapların ruh halimi ne kadar etkilediğini görüyoruz :d Zaten okuduklarınız sizi etkilemiyorsa okumayın bence:/
Kitap hakkında konuşmam çok yetersiz kalacağından ben biraz kendi açımdan karakterleri eleştirmek istiyorum.
Raif efendi, güzel bir aşk yaşamış herkesin kendini görebileceği bir karakter bence. Söylediği her cümle benim eski duygularımın bir tercümanıydı:) Hatta kötü bir aşk yaşayanları da dahil etmek istiyorum. Kısaca aşk yaşamış olmanız Raif Efendi'den alacağınız verimi arttıracaktır.
Üzülerek söylüyorum ki hayatımın şu döneminde cümleleri bana çok tesir edemedi.
Kitabı gayet iyi anladım. Yaptığım her alıntı cümle beni etkiledi. Ama bu kadar. Çoğunlukla eleştirdim kendisini. Çünkü bu kadar nahif karakterler sadece ömrünü heba ediyor. Aşkın tek gerçek olduğunu düşünmek, çok sevdiğin birinin hayatından çıkmasıyla yarattığı boşluğu yıllarca dolduramamak ve bu yüzden ömrünün kalanını heba etmek...
Ben buraya bir kamu spotu yerleştirmek istiyorum:
Duygularımızı daha az, mantığımızı daha fazla kullanalım. Çünkü aşk başlar, biter, tekrar baslar... Raif efendiye gelen geç aydınlanma size erken gelsin arkadaşlar. Aşkı ararsanız bulursunuz. Çünkü bu duygu karşınızdakinden çok sizinle alakalı.
Hadi sağlıcakla kalın:)
Amin Maalouf özellikle ülkemizde çok kitap satan bir yazar. Bende tüm kitapları mesela var. Özellikle gerçek önemli tarihi olay ve kişileri eserlerine ekleyerek hazırladığı romanları kusursuza yakın oluyor. Tarihi kurgu da deniliyor bildiğiniz üzere bu kitap tarzına. Ülkemizde 
Kemal Tahir
