Hem zaten aşk ne ki? Yanında kendimizi biraz iyi hissettiğimiz ve hoşlandığımız insana âşık olduğumuzu sanıyoruz, zamanla ona olan ilgimiz azalınca ve başka biriyle görünce de âşık değildim diye saçmalıyoruz. Aşk geçicidir, aşk öylesine birine bakıp çıkacağım dermiş gibi kalbine uğrayıp gider. Aşk dokunmak ister, aşk mesafeleri sevmez, aşk her daima ilgi bekler. Aşk aptallaştırır. Ama sevgi, sevgi öyle bir şey değildir. Sevgi olgunlaştırır. Sevgi bambaşka bir güzelliği içinde barındırır. Aşk mutlu olalım der, sevgi mutlu ol der. Birini sevdin mi, sadece seversin, ondan başka şeyler pek düşünmezsin, yanında olmasa da seversin. Âşık olduğun birini yıllarca kalbinde taşıyamazsın. Mutlaka başkaları aklına konar. Ama sevdiğin zaman, kalbini mühürlersin bir başkasına. Ve özet geçmek gerekirse aslında aşk beni sev der, sevgi, beni sev demiyorum, arada gülümse kâfi der. Sana âşık değilim, seni seviyorum. Anlatabiliyor muyum?