Birileri dar pencerelerine hapsediyor meseleyi, Buhari ve Müslim'de geçiyor "Peygamberimiz Hz. Aişe validemiz ile 6 yaşında iken evlenmiş" vs. bu kısma girmeden ben meseleye farklı bir açıdan bakılması gerektiğine inanıyorum. Bu mesele üzerinden Allah'a, İslam'a, Peygamber'e, Müslüman'a nefretini kusmaktan başka
"Bir renk seç dedi hayat. Siyah'ı aldım. Sen de beyazı almışsın. Şimdi Aşk nedir diye sorsalar, "akla karayı seçmek" derim."
Bedirhan Gökçe
Madem öyle, Asrın Tok ve Diamond Tema tartışması hakkında ikisini de reddeden ve bir çırpıda söyleyebildiğimiz kısa bir değerlendirme yazalım.
Önce herkesin kabul edeceği şu zorunluğu belirtelim ve buna dayanarak ilerleyelim: Şeriatı tartışmak isteyenlerin, önce şeriatın kendisi her ne ve nasılsa onu öyle anlaması ve ancak bundan sonra
- ( Gizemli biri tarafından bir pusula iletilir . )
- Mevlânâ Celâleddin : " Nefsini bilen Rabbini bilir. "
- Şemsüddîn Muhammed bin Alî:
Bu kudsi hadisi defalarca şerhetmişsindir. Lâkin bu hâdis karşısında kâl çaresiz kalır. O hâdisi ancak hâl diliyle anlayabilirsin.
Bütün bu hünerler, bilgiler geride kaldığı vakit ne senlik kalır ne de benlik . İşte orada ruh sarhoşluğu başlar ki bu da maşukluk makamına giden yolda ikinci mertebedir. Bu yolculuğun ilk mertebesi aşk makamıdır. Hakk yolunun sarhoşluğu üçüncü mertebede belirir. Bundan sonra ise dördüncü mertebe gelir. Yani, Hakkta sarhoş olmak.Hakkta fena olmak. İşte bu kemal mertebesidir. Bundan sonraysa ayıklık ve akıl mertebesi gelir ki bu mertebeye ulaşanı görmedim.
- Mevlânâ Celâleddin: Senden başka ?
- Şemsüddîn Muhammed bin Alî:
🤚 ' Ben kelimesini kendimize yasak ettik . '
- Mevlânâ Celâleddin: Niçin?
- Şemsüddîn Muhammed bin Alî:
" Ben dediğimde nasıl Hakk olur. Hakk karşısında " ben " çıplak rezil bir sözdür. "
🎬 Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî
Çok güzel...
Mene anlatma ki, aşk, âlem-i sevda ne imiş?
Bilirem men seni, git! Her sözün efsâne imiş.
Git, gülüm, git, güzelim! Başka bir âşık ara, bul!
Duydum artık senin aşkındaki mâna ne imiş!
Bîvefâsın, melek olsan bile uymam daha, git!
Kim ki, uymuş sana, gönlüm kimi divâne imiş.
Yetişir, git! Meni kahr eyleme, tersa kızı, git!
Anladık şeffât-i âyin-i Mesihâ ne imiş!
Seni bir sâdedil, azâde melek sanmış idim,
Neyleyim!.. Âh, gönül rûhuna bigâne imiş.
Seni takdis ederek bir daha sevmem asla,
Ne imiş sanki bu aşk?... Âşık-ı şeydâ ne imiş!
Âlem ü zevk ü sefâdan mene bahs etme sakın!
Bildik artık bu cihan mülkü ne virâne imiş!..
Hüseyn Cavid