Hâmuş!..
Dedi Mevlana kendisine Hamuş!... Yani Suskun!... Sustuğu yerde açıldı kapılar, önüne serildi ışıltılı kelimeler, kalbi duygular… Hamuş!.. dedi sustu Mevlana… Sustu ve kapandı karanlıklara… Karanlıklara Şems doğdu sonra… Baktı… Gördü… Adına Aşk dedi… Candan özge candan öte olana… Yaprakta tohumu, damlada okyanusu gördü sonra…
Hâmuş!..
Hâmuş!..Dedi Mevlana kendisine Hamuş!... Yani Suskun!... Sustuğu yerde açıldı kapılar, önüne serildi ışıltılı kelimeler, kalbi duygular… Hamuş!.. dedi sustu Mevlana… Sustu ve kapandı karanlıklara… Karanlıklara Şems doğdu sonra… Baktı… Gördü… Adına Aşk dedi… Candan özge candan öte olana… Yaprakta tohumu, damlada okyanusu gördü
Sen kendini başkalarının dilinden dinleme, bilmezler. Başkalarının gözünden kendine bakma, görmezler. Unutma şunu, senin hakkında ne biliyorlarsa, kendi gerçeklerini katarlar. Bazılarının dili yoktur övecek, onlar sadece söverler. Bazılarının gönlü yoktur sevmeye, onlar sadece nefret ederler. Sen sen ol ve unutma: bir Allah bilir seni, bir de kendin. Gerisi hep bakıp kendilerini görmeyendir.
Sen kendini başkalarının dilinden dinleme, bilmezler. Başkalarının gözünden kendine bakma, görmezler. Unutma şunu, senin hakkında ne biliyorlarsa, kendi gerçeklerini de katarlar,. Bazılarının dili yoktur övecek, onlar sadece söverler. Bazılarının gönlü yoktur sevmeye, onlar sadece nefret ederler. Sen sen ol ve unutma;bir Allah bilir seni, birde kendin. Gerisi hep bakıp kendilerini görenlerdir.
Sayfa 44
