"Âşık; aşkın ilk makâmında, ma'şukunun aşkıyla o kadâr meşguldür ki, aklı fikri kalbi hep onunladır. Sevinçlidir, içi içine sığmaz ama gamlıdır, ayrılık acısı âşığı dâima ma'şukuna çeker. Ma'şukunu görmeye, sesini duymaya, hayâline can atar. Ma'şukundan bir görüntü onu kendisinden geçirir."