Alışkanlıklar ve hatta bağımlılıklar dahi insanın fıtratında var olan kulluk yöneliminden kaynaklanıyor olabilir miydi? Zira insan bir şeyi kendi iradesiyle terk edemiyorsa o şeyin kölesi sayılmaz mıydı? Vazgeçemediği alışkanlıklar, vazgeçemediği fikirler, vazgeçemediği kişiler, kısaca vazgeçemediği her şey onun ilahı mıydı?
"Akıl çoğu kez günahın kölesi olur ve günahın makul olduğunu söylemeye çalışır."
Sayfa 45Kitabı okudu
Gönül bu kimi seveceğini bileydi, onca yanar mıydı
Eğer aklı olaydı, kalp asırlarca kanar mıydı
Ömür aşkın kulu, aşıklar kölesi olmasa
İnsan bir anlık mutluluğu bir ömre sayar mıydı ?
Sayfa 119Kitabı okudu
Meşk adamıyım ama meşrebsizim konuşurum ama yazmam okurum ama kitap kölesi değilim kağıtlardan derilerden değil gönülden okuyanım
Sayfa 124Kitabı okudu
İnsanlar tene vurulmayı aşk sandılar, bedenin kölesi olmayı sevda diye adlandırdılar.
"Bağımlı emekçi konumunda olmayanlar bile, aşkın özne çevresinde üretilmiş eşitsizlikçi düşünceleri ve tanrı karşısında kul konumunda oldukları düşüncesini benimseyebilmişlerdir. 'Gönüllü kölelik' diyebileceğimiz bir düşünüş ve davranış içine girebilmişlerdir. Bir başka deyişle, insan (öteki koşulları oluştuğunda) kendi yarattığı, doğada nesnel karşılıkları bulunmayan bazı simgelerin (gönüllü?) kulu, kölesi durumuna düşebilmektedir."
