Bir olgunluk seviyesi vardır. O seviyeye ulaşınca kimseyle uğraşasın gelmiyor. Kendini yetiştirememiş, sinsi, ikiyüzlü insanlardan uzaklaşıyorsun. Seni hasta edecek insanlarla birlikte olmaktan vazgeçiyorsun. O seviyeye ulaşınca kendine değer vermeyi öğreniyorsun.
Yalnızlığım sırasındaki tatmin olabileceğim şeylerin çokluğunu keşfettim.
Artık tek başına sinemaya gitmenin, tek başına yürüyüşün, kitap okumanın ya da bir doğum günü partisine katılmanın çok da şaşırtıcı olmadığını kavradım.