Bir sürü kitap okuyoruz ama okuduklarımızın hepsi aklımızda kalmıyor, o hâlde niye okuyoruz? Çünkü bir kitap, bir roman, bir şiir okuduktan sonra okuduklarımız aklımızda kalmasa bile asla aynı insan olmayız.
-Kafama sıkmıyorsam silahım olmadığı içindir.
Pessoavari bir cümle ile giriş yaptıktan sonra kitap hakkında düşüncelerime gelecek olursak, okumamış olmayı dilerdim, bu kitabı okumuş olmak, hayatımdaki en büyük trajedilerden biridir: Çünkü onu bir daha asla ilk kez okuyamayacağım. Tıpkı Pessoa'nın “Mr. Pickwick’in Serüvenleri” adlı kitap
“Sevdiklerine bağlı ol, ama bağımlı olma.
Fedakar ol, ama kendini feda etme!
Dünü unutma, saplanıp kalma da!
Sabret ama katlanma.
Eleştir ama suçlama!
İste ama ısrar etme.
Ve en önemlisi hiç kimseye biat etme.
Bir gün hepimizin öleceğini de asla unutma.”
Herkese merhaba. Lütfen toplanın, çünkü hem ilginç bilgiler vereceğim sizlere yani bilgilendirici bir inceleme olacak, hem de oldukça eğlenceli...
İşin bilgilendirici kısmından başlayalım. Bu yaz İngiltere Edebiyatı'na bir hayli aşina olmaya başladım, özellikle Victoria Dönemi diye geçen 19.yy kitaplarına. Bu dönemde en göze çarpan özellik,
Bazı kitaplar vardır gerçekten hakkında çok konuşmaya gerek yoktur. “Al, oku” deyip geçeceksin, o depremi okuyunca okuyanın kendisi yaşayacak ama ben kendime not düşmek ve kitabı birilerinin radarına düşürmek için yine de yazacağım. Bitirdiğim günden beri inceleme yazmak için yanıp tutuşuyordum. Nihayet kendi çapımda yaptığım araştırmayı bitirip
Arkadaşlar selam.
Uzun bir süre oldu, sanırım 1.5 yıldır inceleme yapmıyorum. Bunun sebebi zorlu bir dönemden geçtim, kafa olarak iyi değildim; yeni yeni toparlanabildim.
Aklımdan inceleme fikri geçmiyordu, ancak son zamanlarda yazdığım bazı incelemelerden çok güzel dönütler aldım, kenarda köşede yazdığım bazı lakırtıların okurlar tarafından
Evet kitaplarıma veda ettim arkadaşlar buraya okuyupta ekleyemediğim yaklaşık 200’e yakın küçük kütüphanemde duran tüm kitaplarımı “Köy okullarına dağıttım” içim buruk ama bir o kadar da mutlu oldum bunu yaparken verdiğim karardan pişmanlık duymadım asla..Altı çizili satırlarım, yaralarım,hüzünlerim ve sevinçlerim.. Sadece az önce okuyup bitirdiğim kitabım vardı elimde oda hatırası var diye sakladım..Her kitabıma üşenmeden tek tek not bıraktım..”Ben keyifle okudum alacağımı aldım öğrendim sıra sizde:) “ böyle bir not adımı ve soyadımı yazarak her birine,tüm çocuklara ışık olsun ve her kesimden bilmediğim tanımadığım tüm çocukların kitaplarıma dokunurken beni anmalarını,o notumu okumalarını istedim..Kimbilir kaç kişi kaç çocuk alacak ellerine okuduğum adımın yazılı, altlarını çizdiğim,o derin cümlelerimin olduğu kitaplarımı ..Hem buruğum ama bir o kadar da sevinçli,ben alacağımı aldım sıra gelecek nesilde..Şimdilik biraz ara veriyorum kitaplara çünkü PDF okumayı hiçbir zaman sevmedim tabiki gidenlerin yeri dolucak yepyeni kitaplarla duygularla ve SEVGİYLE…”🍃
Sevgili Virginia, seni anlıyor, duygularını paylaşıyor ve yanında olduğumu en başından bildirmek istiyorum!
Sevgili Virginia, belki de her şeye rağmen bugünleri görseydin, bir 100 yıl sonra bazı şeylerin daha da değiştiğini ve geliştiğini görecektin. Bu gelişmişliğin yanında zorbalıkları da görecektin… Bundan Dört Yüz Yıl geriye gittiğimizde,