-Kafama sıkmıyorsam silahım olmadığı içindir.
Pessoavari bir cümle ile giriş yaptıktan sonra kitap hakkında düşüncelerime gelecek olursak, okumamış olmayı dilerdim, bu kitabı okumuş olmak, hayatımdaki en büyük trajedilerden biridir: Çünkü onu bir daha asla ilk kez okuyamayacağım. Tıpkı Pessoa'nın “Mr. Pickwick’in Serüvenleri” adlı kitap
İnsanlar senin kafadan kontak olduğunu düşününce, nasıl yalnız bırakıverirler, bilemezsin. Deli deli bakmaya başladın mı, belaya karşı aşılanmış olursun.
Hiçbir dünyalı bu dünyaya dayanamaz ya da katlanamaz ya da yalan söyler ya da küfreder ya da ölür ya da bölünür ya da kopar ya da tapar ya da kusar ya da susar ya da kaçar ya da kırar ya da kalır ya da ayırır ya da okur ya da korur ya da doğurur ya da boğulur ya da dağılır ya da bağırır ya da sarhoş olur ya da aşık olur ya da koşar ya da yürür ya da durur ve kurur ve solar ve sorar ve kazar ve yorar ve dolar ve boşalır ve kasılır ve kalır ve yaratır ve inanır ve yaratılır ve savaşır ve yaralanır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve yazar ve dayanır.
Dün çalıştığım şirkette son günümdü. İstifa ettim.
2 yıl 8 ay.
Aylık ortalama 22 günden aynı şubede 700 küsur gün.
Ailenden daha fazla gördüğün çalışma arkadaşları, hatta bazan müşteriler.
Zor kısmı bu ayrılıklar.
Çok daha güzel bir yere, çok daha güzel şekilde gidiyorum. İyi olan kısmı bu. Ya kalan anılar?
Fazla mı duygusalım, yoksa konfor alanından vazgeçiş, sil baştan başlamanın şaşkınlığı, alışma stresi mi böyle tuhaf eden insanı. Bilmiyorum. Belki de hepsi.
Öyle ya, yazar, "vazgeçemediklerinin toplamıdır insan." derken ne kadar da haklı.
Heyecanlı, ve mutluyum. Umut hep var, artık daha da umutluyum. 🍀
Boşluk
@hissettigimbosluk
·
12 Nisan 22:19
Bazı bazı iyi şeyler de oluyor. Bir ara anlatırım.