Büyücünün yeğeni kısa değerlendirmem
Sevgili Lucy,
Bu hikâyeyi senin için yazdım, ama yazmaya başladığımda çocukların kitaplardan daha çabuk yaşlanacağını hesaplamamıştım. Sonuç olarak sen, şu anda peri masalları için çok büyük yaştasın ve bu kitap basılıp ciltlendiğinde daha da büyümüş olacaksın. Fakat bir gün tekrar peri masalları okumaya başlayacak kadar yaşlı olacaksın. O zaman bu kitabı üstlerdeki bir raftan indirip, tozunu alıp, hakkında ne düşündüğünü söylersin bana. Ben muhtemelen seni duymayacak kadar sağır, söylediğin kelimeleri anlamayacak kadar yaşlı, fakat hâlâ seni seven vaftiz baban olacağım.
C.S. Lewis
“Gerçeklik nereden baktığına bağlıdır” dedi Profesör gözlüklerini çıkarıp silmeye başlayarak. Kendi kendine mırıldanıyordu, “Bunlara bu okullarda ne öğretiyorlar bilmem ki?”
... Fakat bir gün tekrar peri masalları okumaya başlayacak kadar yaşlı olacaksın. ...
İthafKitabı okudu
“Âdemoğlu” dedi Kraliçe aniden, “bir şeyler yemeden, içmenin tadı olmaz. Ne yemek istersin?”
“Türk lokumu, lütfen Majesteleri” dedi Edmund.
Kraliçe matarasından kara bir damla daha damlattı ve aniden yeşil ipek bir kurdeleyle bağlı yuvarlak bir kutu belirdi. Kutuda kilolarca en iyi cins Türk lokumu vardı. Bütün lokumlar tatlı ve hafifti. Edmund hayatında bundan daha lezzetli bir şeyin tadına bakmamıştı.
Bu hikâyeyi senin için yazdım, ama yazmaya başladığımda çocukların kitaplardan daha çabuk yaşlanacağını hesaplamamıştım.
Lucy Barfield'a