Aslıhan
@aslihandiyorki
Ben kendi yoluma gideceğim, güneş kendi yoluna.
6 Mayıs 1995
98 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
Ben bunca zaman Leyla’mı ararken acaba hep Mevlâ’yı mı aramaktaydım?
Dünyaya katılma süsünde boğulma. Dünya insanın gölgesi gibidir; ona sırtını dönersen peşinden gelir de peşine düşersen senden kaçar.
Okur Takip Önerileri
Bedenimiz topraktan geldi, toprağa gidecek; ruhumuzsa Allah’tan geldi, yine ona dönecek. Bu yolculukta seni aldatacak tuzaklar konulmuştur, seni sınayacak geçici aşklar da. Varlığın gerçeği yerine gölgesiyle uğraşma.
Ölmek gerekir ki hayat bulalım. Nefsi öldürelim ki Sevgili’de yaşayalım ve bunun için de Sevgili’den uzaklaştıran her şeyi terk edelim.
Gül bülbülün sekiminden
Perçem zülüf takımından
Geçme mescit yakınından
Çok namazlar böldürürsün
Çünkü aşk ne kadar yüce olursa aşk sahibini o kadar hasret ve ayrılık acısı çekmeye mahkum eder. Yahut aşık ne kadar acı ve keder yaşarsa aşkı da acısı oranında çoğalır. Ayrılık acısının büyüklüğüdür vuslatın sevincini kat kat arttıran.
Aşk elbette gizli gerek. Yoksa sürekli olmazdı. Allah’ın kendini gizlemesi ki kulunda sürekli bir arayış uyandırır.
Vuslatı isteyen aşık ayrılığa hazır olmalıydı. Bunun içindir ki ben, en mesut aşığın, devamlı vuslatı isteyen ama hiç vuslatı yaşamayan aşık olduğunu düşünüyordum. Sevgilinin gelişinin ayak seslerini duyarak kıyamete kadar yaşanılabilir ama vuslata erdikten sonra gideceğinin korkusuyla hemen can verilirdi. Sonunda vuslat olan bir ayrılık, dertleri bile zevke dönüştürür ama sonu ayrılıkla bitecek bir vuslat sevinci kedere boğardı.
Onun en mutlu zamanları beni okuduğu saatler, benim en bahtiyar anlarım onun eline dokunabildiğim günlerdi. Bu öyle bir sarhoşluk idi ki ellerini hissettiğim her anda mutluluk ile birlikte bir de acı duyuyordum. Mutluluğum vuslattan, acım ayrılık düşüncesinden idi. Bazen bu ayrılık endişesinden vuslatın tadını bile çıkartamaz, azabım sevincimi kovardı. Aşk zaten bu demekti.
Cennet bahçelerinden bizi men edebilecek olan da kimmiş!? O ev bize Âdem atamızdan mirastır, elbette gireriz.
Nâbî
Hikmet dediğin nedir ki zaten şevketlum, bir derin acıdan başka.
Olmuş o kadar halk-ı cihan mekirde üstad
Kim sabıka-i şöhret-i şeytan unutulmuş
Nâbî
( İnsanlar hile ve üçkağıtçılıkta o kadar ustalaşmışlar ki şeytanın bu konudaki şöhreti unutulup gitmiş.)
Tanrım! Şad olmayan gönlümü yıkanlar varsın şad olsunlar. Benim için “Muradına eremesin” diyenler de muratlarına ersinler.